من لا یحضره الفقیه / ترجمه بلاغی و غفاری ;  ج ۱  ص ۵۱۶

962 - و روايت كرده‌اند از هلقام بن هلقام كه گفت:«نزد امام موسى كاظم عليه السّلام رفتم و به آن حضرت گفتم: فدايت گردم دعاى جامعى كه مشتمل بر خير دنيا و آخرت بوده و در عين حال مختصر باشد به من بياموز، پس آن حضرت فرمود: پس از هر نماز صبح تا زمانى كه خورشيد طلوع كند اين دعا را بخوان:«سبحان اللّٰه العظيم و بحمده، استغفر اللّٰه و اسأله من فضله»(يعنى بپاكى ياد ميكنم و منزّه ميدانم خداوند بزرگوار خود را و حمد او ميكنم، و از خداوند طلب ميكنم كه مرا ببخشايد و از گناهانم درگذرد و از فضل خداوند مى‌خواهم كه در دنيا و عقبى با من به تفضّل عمل نمايد). هلقام گويد: من از همۀ خويشان خود بدحال‌تر و سخت‌روزگارتر بودم پس از مداومت بر اين دعا ناگهان شخصى كه چنين گمانى نمى‌بردم، از خويشانم فوت شد و ميراثى از او بمن رسيد در حالى كه نميدانستم با او خويشى دارم، و امروز من از نظر مال و توانگرى بهترين وضع را در ميان خويشان خود دارم و اين پيش آمد نبود مگر از اثر آن دعائى كه مولايم موسى بن جعفر عليهما السّلام بمن آموخته بود.