شناسه حدیث : ۹۸۷۹۳
|نشانی : من لا يحضره الفقيه , جلد۱ , صفحه۲۸۶
عنوان باب : الجزء الأول أَبْوَابُ اَلصَّلاَةِ وَ حُدُودِهَا بَابُ اَلْأَذَانِ وَ اَلْإِقَامَةِ وَ ثَوَابِ اَلْمُؤَذِّنِينَ
معصوم : امام باقر (علیه السلام)
لوامع صاحبقرانی ; ج ۳ ص ۵۴۴
و كالصحيح منقولست از حضرت امام محمد باقر صلوات اللّٰه عليه كه فرمودند كه هر كه هفت سال اذان بگويد خالصا لوجه اللّٰه چون فردا در محشر حاضر شود او را گناه نباشد و ظاهر اين خبر نيز اذان اعلام است. و در حديث كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللّٰه عليه منقولست كه فرمودند كه سه طايفه در بهشت قرار ايشان در مشك ناب خواهد بود اوّل مؤذّنى كه از براى رضاى الهى اذان بگويد و پيشنمازى كه مامومان از او راضى بوده باشند و بنده كه اطاعت حق سبحانه و تعالى كند و اطاعت آقاى خود نيز كند. و از حضرت سيّد المرسلين صلّى اللّٰه عليه و آله بسند قوى منقولست كه مؤذّنى كه اذان از جهة رضاى الهى بگويد ثواب مجاهدى دارد كه شمشير كشيده باشد و در ميان دو صف جهاد كند. و كالصحيح منقولست از آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله كه فرمودند كه مؤذّنان امّت من محشور مىشوند با پيغمبران و صدّيقان و شهدا و صالحان.
