شناسه حدیث :  ۹۸۷۵۶

  |  

نشانی :  من لا يحضره الفقيه  ,  جلد۱  ,  صفحه۲۷۶  

عنوان باب :   الجزء الأول أَبْوَابُ اَلصَّلاَةِ وَ حُدُودِهَا بَابُ اَلْقِبْلَةِ

معصوم :   امام صادق (علیه السلام)

وَ رُوِيَ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ : أَنَّهُ سَأَلَ اَلصَّادِقَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ رَجُلٍ أَعْمَى صَلَّى عَلَى غَيْرِ اَلْقِبْلَةِ فَقَالَ «إِنْ كَانَ فِي وَقْتٍ فَلْيُعِدْ وَ إِنْ كَانَ قَدْ مَضَى اَلْوَقْتُ فَلاَ يُعِيدُ» قَالَ وَ سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ صَلَّى وَ هِيَ مُتَغَيِّمَةٌ ثُمَّ تَجَلَّتْ فَعَلِمَ أَنَّهُ صَلَّى عَلَى غَيْرِ اَلْقِبْلَةِ فَقَالَ «إِنْ كَانَ فِي وَقْتٍ فَلْيُعِدْ وَ إِنْ كَانَ اَلْوَقْتُ قَدْ مَضَى فَلاَ يُعِيدُ» .
زبان ترجمه:

من لا یحضره الفقیه / ترجمه بلاغی و غفاری ;  ج ۱  ص ۴۱۹

846 - از عبد الرّحمن بن أبى عبد اللّٰه روايت شده كه از امام صادق عليه السّلام پرسيده: هر گاه شخص كورى كه نميتواند جهات را تشخيص دهد بر غير قبله نماز گزارد و بعد متوجّه شود تكليفش چيست‌؟ آن حضرت فرمود: اگر در وقت متوجّه شد نماز را اعاده كند، و اگر وقت گذشته است ديگر اعاده نميكند، راوى گويد: سؤال كردم در مورد شخصى كه نماز بگزارد و هوا ابر باشد، سپس ابر بر طرف و هوا روشن شود و آگاه شود كه بر غير جهت قبله نماز كرده است چه بايد بكند؟ آن حضرت فرمود: اگر در وقت چنين شود نماز را بايد اعاده كند، و اگر وقت گذشته است ديگر اعاده نميكند. شرح:«علماء اين حديث را حمل بر اين كرده‌اند كه اعمى بطور مطلق و غير اعمى در روز ابرى اگر سعى خود را بكار برده آنگاه نماز كنند مشمول حكم اين خبرند در غير اين صورت مطلقا بايد اعاده كنند چه در وقت و چه خارج از وقت. و نيز حمل كرده‌اند بر اينكه اگر بسوى مشرق و مغرب نماز كرده باشد به نحوى كه اگر اندكى بگردد بمشرق يا مغرب رسيده باشد صحيح است و در وقت نيز اعاده لازم نيست و حديث نيز دلالت بر اين معنى دارد، زيرا ميگويد: بر غير قبله نماز كرده باشد، در حالى كه در احاديث صحيحه وارد شده (و خواهد آمد) كه ما بين مشرق و مغرب همگى قبله است، و نيز حكم را مقيّد ساخته‌اند كه شخص پشت به قبله نماز نكرده باشد و گر نه در خارج وقت نيز بايد اعاده كند و اين قيد در حديث نيست».

divider