605 - زرارة بن اعين گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: نمازى كه خداوند عزّ و جلّ بر بندگان واجب فرموده ده ركعت بود كه در آن ده ركعت حمد خوانده مىشود و وهم - يعنى شك - در آن راه ندارد چنان كه در نمازهاى دو ركعتى و دو ركعت اول بقيّه نمازها، شك موجب بطلان نماز است، پس از آن رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) هفت ركعت ديگر بر آن ده ركعت افزود كه شك در آنها ممكنست واقع شود و موجب بطلان نماز نيست البتّه باستثناء نماز مغرب و در اين هفت ركعت قرائت واجب نيست، و هر كس در دو ركعت اوّل نماز شك كند آن را دوباره بخواند تا نماز خود را حفظ كند و نسبت به دو ركعتى كه مىخواند يقين داشته باشد، و كسى كه در دو ركعت آخر شكّ كند برابر مقرّرات مربوط به شكها عمل نمايد.