شناسه حدیث :  ۸۴۱۴۹

  |  

نشانی :  تهذيب الأحکام  ,  جلد۱  ,  صفحه۱۰۱  

عنوان باب :   الجزء الأول كِتَابُ اَلطَّهَارَةِ 4 - بَابُ صِفَةِ اَلْوُضُوءِ وَ اَلْفَرْضِ مِنْهُ وَ اَلسُّنَّةِ وَ اَلْفَضِيلَةِ فِيهِ

معصوم :   مضمر

اَلْحُسَيْنُ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ بُكَيْرِ بْنِ أَعْيَنَ قَالَ: قُلْتُ لَهُ اَلرَّجُلُ يَشُكُّ بَعْدَ مَا يَتَوَضَّأُ قَالَ «هُوَ حِينَ يَتَوَضَّأُ أَذْكَرُ مِنْهُ حِينَ يَشُكُّ» .
زبان ترجمه:

گزیده تهذیب ;  ج ۱  ص ۱۰۲

* *114 - به ابو عبد اللّه صادق (ع) گفتم: اگر كسى بعد از وضو شك كند كه آيا وضوى خود را درست گرفتم يا نه‌؟ چه تكليفى دارد؟ ابو عبد اللّه گفت: انسان در حين وضو گرفتن حواس جمع‌ترى دارد تا لحظات بعد از وضو كه شك مى‌كند.

divider