حسن بن جهم گويد: بحضرت ابو الحسن عليه السلام عرض كردم نزد ما دستهاى هستند كه دوستدار امامند ولى آن تصميم راسخرا ندارند (كه بتوانند از راه عقيده خويش از جان و مال بگذرند) همين قدر است كه از محبت امام دم ميزنند. فرمود آنها (بواسطه كوتاهى عقل و قصور ادراكشان) از جمله كسانى كه مورد سرزنش خدا قرار گرفتهاند نيستند. همانا خدا ميفرمايد: عبرت گيريد اى صاحبان بصيرت (و ايشان صاحب بصيرت نميباشند).
5-حسن بن جهم گويد: به ابو الحسن (عليه السّلام) گفتم: در شيعه كسانى هستند كه دوستدار امامند اما عزم و تصميم ندارند، همين قدر معتقد به اين مذهبند، فرمود: خدا نسبت به آنها عتاب و خردهگيرى ندارد، خدا مىفرمايد (2 سوره 59): «عبرت گيريد اى صاحبان بصيرت».
5-حسن بن جهم مىگويد:به حضرت رضا عليه السّلام گفتم در شيعه كسانى هستند كه دوستدار امامند ولى مصمّم نيستند(كه تا سرحد جان دفاع كنند)ولى به همين مقدار،از دوستى با امام دم مىزنند فرمود:خدا نسبت به آنها خردهگيرى و سرزنش ندارد،خدا مىفرمايد:«اى صاحبان بصيرت و آگاهى عبرت بگيريد»(سوره حشر/آيه 2).(و بديهى است كه اينها مردمى آگاه نيستند).
And from him, from Ahmad Bin Muhammad, from Ibn Fazzal, from Al Hassan Bin Al Jahm who said, ‘I said to Abu Al-Hassan , ‘In our presence there is a group of people, for them is love, and there isn’t that magnificence for them that they should be saying with this word (Al-Wilayah)’. So he said: ‘They are from the ones whom Allah Admonished. But rather, Allah Said therefore take a lesson, O you who have vision ’.