معانی الأخبار / ترجمه شاهرودی ;  ج ۱  ص ۱۲۶

3-عبد اللّٰه بن فضل هاشمى گويد:امام صادق عليه السلام به نقل از جدّ بزرگوارش چنين فرمود:روزى پيامبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله در حالى كه نشسته بودند و على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام در خدمتش بودند فرمود:به خدائى كه مرا مژده دهنده مبعوث نموده سوگند،كه هيچ مخلوقى بر روى زمين نزد او محبوبتر و گرامى‌تر از ما نيست،زيرا خداوند تبارك و تعالى براى من از اسماء خود نامى اقتباس كرده است.نام او«محمود»و نام من«محمّد»است،براى تو نيز اى على، نامى از نامهاى خود گرفت،يعنى او«على الاعلى»است و ترا على ناميد.و اى حسن نام ترا هم از يكى از اسماء خود برگرفت زيرا نام او«محسن»است و تو را حسن نام نهاد.و براى تو نيز اى حسين،از نامهاى خود نامى جدا كرد و او «ذو الإحسان»است و نام تو«حسين»،و براى تو هم اى«فاطمه»از اسامى خود نامى درآورد،نام او«فاطر»است و تو«فاطمه»سپس دست به دعا برداشته و گفت:پروردگارا،تو را گواه مى‌گيرم كه من با كسى كه با اينان موافق باشد موافقم و با هر كس كه با ايشان به دشمنى برخيزد در ستيزم،دوستدار آنان را دوست مى‌دارم،و بر دشمنشان خشمگينم.دوستيم با دوستشان به اين جهت است كه اينان از من و من نيز از آنانم.