و از آن حضرت روايتست كه بيرون رفت روزى ابو حنيفه از نزد صادق (عليه السّلام) پس كاظم (عليه السّلام) از پيش روى او مىآمد أبو حنيفه گفت: اى جوان معصيت از كيست؟ فرمود كه: از سه حال خالى نيست: يا از خداى تعالى است و از بنده نيست پس سزاوار نباشد كريم را كه عذاب كند بندۀ خود را بچيزى كه نيندوخته باشد آن را، و يا از خداى عز و جل است و از بنده پس سزاوار نيست مر شريك قوى را كه ظلم كند شريك ضعيف را، و يا از بنده است و معصيت از او است پس اگر عقوبت كند او را پس بگناه بنده است و اگر عفو كند از او از جود و كرم او است.