محمد بن اسحاق گويد كه: صاحب لواى قريش در روز احد طلحة بن ابى طلحة بسود و امير المؤمنين (عليه السّلام) او را بقتل آورد، و پسرش أبو سعيد، و برادرش كلدة، و عبد اللّٰه بن جميل بن زهره، و أبا الحكم بن أخنس بن شريق ثقفى، و وليد بن ابى حذيفة بن مغيره، و برادرش اميه، و ارطاة بن شرجيل، و هشام بن اميه، و عمرو بن عبد اللّٰه جمحى، و بشر بن مالك، و صواب مولى عبد الدار. و فتح بآن حضرت شد و مردم رجوع كردند طرف پيغمبر (صلّى اللّه عليه و آله) بجاى و مقام خود، و ثبات قدم ورزيده مشركان را از آن حضرت دور كرد، و جان عزيز را براى نصرت رسول اللّٰه بر كف كفايت نهاده براى رضاى الهى و عتاب رب الارباب متوجه أهل هزيمت شد كه پشت گردانيده بودند، و عنايت ذو الجلال باستقبال آن كان كمال روى آورد.