پدرم رحمة اللّٰه عليه از سعد بن عبد اللّٰه،از محمّد بن عبد الحميد،از يونس بن يعقوب ،از منصور بن حازم،وى مىگويد:محضر مبارك حضرت ابا عبد اللّٰه عليه السّلام عرض كردم:محرمى مضطر شده به خوردن از صيد يا ميتهاى،از كدام بخورد؟ حضرت فرمودند:از صيد بخورد. عرض كردم:مگر خداوند متعال ميته را براى مضطرّ حلال كرده؟ فرمودند:آرى ولى فديه و كفّاره صيد را بدهد مگر نمىبينى كه اگر صيد را بخورد و بر عهدهاش كفاره بيايد در حقيقت از مال خود تناول نموده نه از صيد. و در روايتى آمده است كه وى از ميته بخورد زيرا ميته براى مضطرّ حلال است ولى صيد براى او حلال نيست.