پدرم رضى اللّٰه عنه فرمود: احمد بن ادريس،از حسين بن عبيد اللّٰه،از حسن بن على بن ابى عثمان،از عبد الكريم بن عبيد اللّٰه،از سلمة بن عطا،از حضرت ابى عبد اللّٰه عليه السّلام،حضرت فرمودند: حضرت حسين بن على عليهما السّلام از جمع يارانشان بيرون آمده و خطاب به آنها فرمودند: اى مردم،حقّ-جلّ ذكره-بندگانش را نيافريده مگر براى آن كه او را بشناسند و هنگامى كه او را شناختند عبادتش مىكنند و زمانى كه او را عبادت كردند از پرستش غير او بىنياز مىگردند. مردى در بين ياران عرضه داشت:اى پسر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله:پدر و مادرم به فداى تو باد معرفت و شناخت خدا چيست؟ حضرت فرمودند:آنست كه اهل هر عصر و زمانى امامى را كه اطاعتش بر آنها واجب است بشناسند. مصنّف اين كتاب مىگويد:مقصود امام عليه السّلام آنست كه:اهل هر عصرى بدانند كه خداوند عزّ و جلّ هيچ زمانى را خالى از امام معصوم نگذارده است. بنا بر اين اگر كسى ربّى را بدون داشتن حجّت بر آن عبادت كند محقّقا غير خداوند عزّ و جلّ را عبادت كرده است.
1-حديث كردند ما را..از حضرت صادق عليه السّلام كه روزى حضرت امام حسين عليه السّلام باصحاب خود فرمود:اى مردم خداوند خلق ننموده است بندگان را مگر از براى آنكه او را بشناسند و چون او را شناختند عبادتش كنند،و چون او را عبادت نمودند بىنياز شوند از عبادت غير او مردى عرضكرد:يا ابن رسول اللّٰه پدر و مادرم فداى تو باد،معرفت خدا (يعنى حق و حقيقت خداشناسى و طريق موصلۀ بسوى او كه خطائى نشود و انسان را بدون گمراهى بآن مطلوب برساند)چگونه است. فرمود:شناختن اهل هر زمانست امام زمان خودشان را كه واجب است بر آنها اطاعت فرمايشات و أوامر و نواهى او چنين گويد(صدوق ره)يعنى بدانند اهل هر زمانى كه خداوند هيچ زمانى را خالى نميگذارد از وجود امام معصوم،زيرا اگر امامى نباشد مردم مصون نمىمانند و ايمن نخواهند بود از عبادت غير خدا .