شناسه حدیث : ۳۳۱۶۲۶
|نشانی : شواهد التنزيل لقواعد التفضيل , جلد۱ , صفحه۳۱۳
عنوان باب : الجزء الأول [شواهد التنزيل لقواعد التفضيل] [الفصل السابع ذكر ما نزل فيهم من القرآن على التفصيل و (على) ترتيب السور ] و من سورة التوبة [سورة التوبة (9): آیة 3]
معصوم : پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) ، امیرالمؤمنین (علیه السلام)
سیمای امام علی (ع) در قرآن ; ج ۱ ص ۱۳۶
322-عن ابن عبّاس أن النبي صلى اللّه عليه و آله و سلم بعث أبا بكر و أمره أن ينادي بهؤلاء الكلمات، ثمّ أتبعه عليّا فدفع إليه كتاب رسول اللّه، فبينا أبو بكر في الطريق إذ سمع رغاء ناقة رسول اللّه القصوى فخرج أبو بكر فزعا و ظنّ أنّه رسول اللّه، فإذا هو عليّ فدفع إليه كتاب رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله و سلم فأمره على الموسم و أمر عليّا أن ينادي بهؤلاء الكلمات، فانطلقا فحجّا فقام عليّ أيّام التشريق فنادى: ذمّة اللّه و رسوله بريئة من كلّ مشرك، فسيحوا في الأرض أربعة أشهر، و لا يحجنّ بعد العام مشرك و لا يطوفنّ بالبيت عريان، و لا يدخل الجنّة إلاّ مؤمن. فكان علي ينادي بها فاذا بحّ، قام أبو هريرة فنادى بها. ابن عباس گفت: پيامبر، ابو بكر را فرستاد تا آن كلمات را ندا دهد آنگاه على را به دنبال او فرستاد تا نامۀ پيامبر را به او دهد، در آن هنگام كه ابو بكر در راه بود صداى ناقۀ پيامبر را از دور شنيد و با نگرانى بيرون شد و گمان كرد كه پيامبر است ولى او على بود كه نامۀ پيامبر خدا را به او داد و در آن ابو بكر مأموريت يافته بود كه در موسم باشد و على مأموريت يافته بود اين كلمات را ندا دهد، پس رفتند و حج به جاى آوردند و على در ايّام تشريق به پا خاست و ندا در داد كه ذمۀ خدا و رسول او از هر مشركى بى‌زار است، چهار ماه در زمين بگرديد و پس از اين سال هيچ مشركى حج نكند و هيچ كس در بيت عريان طواف نكند و جز مؤمن كسى وارد بهشت نخواهد شد. پس على اين كلمات را ندا مى‌داد و هر وقت خسته مى‌شد ابو هريره ندا مى‌داد.
شواهد التنزیل / ترجمه روحانی ; ج ۱ ص ۱۲۳
ابن عباس داستان ابلاغ آيات برائت را اين گونه بيان مى‌كند: نبىّ صلى اللّٰه عليه و آله ابو بكر را به جانب مكّه فرستاد و امر فرمود تا آيات برائت را براى آنان بيان و ابلاغ كند،سپس على عليه السّلام را به دنبال او اعزام كرد. زمانى كه ابو بكر در مسير راه صداى نعرۀ شتر رسول اللّٰه را شنيد،گمان كرد،آن حضرت از پشت سر مى‌آيد چون شتر سوار نزديك شد،ديد على عليه السّلام است. آن حضرت نامه رسول اللّٰه و آيات برائت را از ابو بكر گرفت،هر دو به سوى مكّه رهسپار شدند،ابو بكر در مراسم حج شركت كرد و على بن ابى طالب عليه السّلام آيات برائت را با صداى رسا در ايام تشريق در سرزمين منى به سمع قبايل عرب رسانيد و به آنان گفت: اى مردم!رسول اللّٰه صلى اللّٰه عليه و آله از هر مشركى اعلام برائت مى‌كند؛پس چهار ماه مهلت داريد تا تكليف خود را مشخّص كنيد و از شرك و كفر رهايى يابيد. رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله مى‌فرمايد؛هيچ كسى حق ندارد،عريان به طواف بيت اللّٰه بپردازد و بدانيد سعى و تلاش شما ضايع است،و به جز مؤمن به خدا و پيامبر صلى اللّٰه عليه و آله احدى وارد بهشت نمى‌شود.