شناسه حدیث :  ۳۲۴۱۱۴

  |  

نشانی :  روضة الواعظین  ,  جلد۲  ,  صفحه۳۳۸  

عنوان باب :   الجزء الثاني مجلس في ذكر فضل شهر رمضان

معصوم :   پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) ، امام باقر (علیه السلام)

وَ قَالَ اَلْبَاقِرُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : خَطَبَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلنَّاسَ فِي فَحَمِدَ اَللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ قَدْ أَظَلَّكُمْ شَهْرٌ فِيهِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ وَ هُوَ فَرَضَ اَللَّهُ صِيَامَهُ وَ جَعَلَ قِيَامَ لَيْلَةٍ فِيهِ بِتَطَوُّعِ صَلاَةٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ فِيهَا كَانَ كَمَنْ تَطَوَّعَ بِصَلاَةِ سَبْعِينَ لَيْلَةً فِيمَا سِوَاهُ مِنَ اَلشُّهُورِ وَ جَعَلَ لِمَنْ تَطَوَّعَ فِيهِ بِخَصْلَةٍ مِنْ خِصَالِ اَلْخَيْرِ وَ اَلْبِرِّ كَأَجْرِ مَنْ أَدَّى فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اَللَّهِ وَ مَنْ أَدَّى فِيهِ فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اَللَّهِ كَانَ كَمَنْ أَدَّى سَبْعِينَ فَرِيضَةً فِيمَا سِوَاهُ مِنَ اَلشُّهُورِ وَ هُوَ شَهْرٌ يَزِيدُ اَللَّهُ فِي رِزْقِ اَلْمُؤْمِنِ وَ مَنْ أَفْطَرَ فِيهِ مُؤْمِناً صَائِماً كَانَ لَهُ بِذَلِكَ عِنْدَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةُ اَلذُّنُوبِ فِيمَا مَضَى فَقِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَيْسَ كُلُّنَا نَقْدِرُ عَلَى أَنْ نُفَطِّرَ صَائِماً فَقَالَ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى كَرِيمٌ يُعْطِي هَذَا اَلثَّوَابَ مِنْكُمْ مَنْ لَمْ يَقْدِرْ إِلاَّ عَلَى مَذْقَةٍ مِنْ لَبَنٍ فَفَطَّرَ بِهَا صَائِماً أَوْ شَرْبَةِ مَاءٍ عَذْبٍ أَوْ تُمَيْرَاتٍ لاَ يَقْدِرُ عَلَى أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ وَ مَنْ خَفَّفَ فِيهِ عَنْ مَمْلُوكِهِ خَفَّفَ عَنْهُ حِسَابَهُ وَ هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ إِجَابَةٌ وَ اَلْعِتْقُ مِنَ اَلنَّارِ وَ لاَ غِنَى بِكُمْ فِيهِ عَنْ أَرْبَعَةِ خِصَالٍ خَصْلَتَيْنِ تُرْضُونَ اَللَّهَ بِهِمَا وَ خَصْلَتَيْنِ لاَ غِنَى بِكُمْ مِنْهُمَا أَمَّا اَللَّتَانِ تُرْضُونَ اَللَّهَ بِهِمَا فَشَهَادَةُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنِّي رَسُولُ اَللَّهِ وَ أَمَّا اَللَّتَانِ لاَ غِنَى بِكُمْ عَنْهُمَا فَتَسْأَلُونَ اَللَّهَ حَوَائِجَكُمْ وَ اَلْجَنَّةَ وَ تَسْأَلُونَ اَللَّهَ فِيهِ اَلْعَافِيَةَ وَ تَتَعَوَّذُونَ فِيهِ مِنَ اَلنَّارِ .
زبان ترجمه:

روضة الواعظین / ترجمه مهدوی دامغانی ;  ج ۲  ص ۵۴۱

امام باقر(عليه السّلام)فرموده است،پيامبر(صلّى الله عليه و آله)در جمعۀ آخر ماه شعبان خطبه‌يى ايراد فرمودند و پس از حمد و نيايش خداوند چنين فرمودند:اى مردم!همانا ماهى بر شما سايه مى‌افكند كه در آن شب قدر قرار دارد كه از هزار ماه برتر است.ماه رمضان است كه خداوند روزه گرفتن آن را واجب فرموده است و براى شبى از آن شب زنده- دارى و نماز مستحب گزاردن را مقرر فرموده است و هر كس در آن شب نماز مستحبى بگزارد پاداش آن معادل نماز گزاردن هفتاد شب در ماههاى ديگر است،هر كس در ماه رمضان يكى از كارهاى پسنديده و مستحب را انجام دهد،براى او پاداشى معادل پاداش عبادات واجب مقرر مى‌فرمايد و هر كس در ماه رمضان يكى از واجبات را انجام دهد،چنان است كه هفتاد فريضه در ماههاى ديگر.رمضان ماهى است كه خداوند بر روزى مؤمن در آن مى‌افزايد و هر كس در آن ماه،روزه دار مؤمنى را افطار دهد،نزد خداوند پاداشى چون آزاد كردن برده خواهد داشت و گناهان گذشته‌اش آمرزيده خواهد شد.گفتند:اى رسول خدا!همۀ ما بر اين كار كه به روزه دار افطار بدهيم توانا نيستيم.فرمودند:خداوند متعال،كريم است و اين پاداش را به هر كس كه با يك جرعه شير يا آب گوارا يا دو دانه خرماى كوچك كسى را افطار دهد و بر بيشتر از آن قدرت نداشته باشد عنايت مى‌فرمايد.و هر كس در اين ماه بر بردگان خويش تخفيف دهد،حسابش تخفيف مى‌يابد.رمضان ماهى است كه آغاز آن رحمت و ميانه‌اش آمرزش و پايان آن پذيرش دعا و رهايى از آتش دوزخ است و شما را در اين ماه از چهار خصلت چاره نيست،دو خصلت آن موجب خشنودى خداوند از شماست و آن گواهى دادن به يكتايى خداوند و رسالت من است و از دو خصلت آن خودتان بى‌نياز نيستيد كه عبارت است از مسألت حوائج و بهشت.و از خداوند در اين ماه براى خود عافيت را مسألت كنيد و از آتش دوزخ به خداى خود پناه بريد .

divider