شناسه حدیث :  ۳۲۴۰۸۵

  |  

نشانی :  روضة الواعظین  ,  جلد۲  ,  صفحه۳۳۳  

عنوان باب :   الجزء الثاني مجلس في ذكر يوم الجمعة و ليلتها و فضل الجماعة

معصوم :   امام باقر (علیه السلام)

قَالَ اَلْبَاقِرُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ أَخَذَ شَارِبَهُ وَ أَظْفَارَهُ كُلَّ وَ قَالَ حِينَ يَأْخُذُهُ بِسْمِ اَللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ عَلَى سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ يَسْقُطْ مِنْهُ قُلاَمَةٌ وَ لاَ جُزَازَةٌ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِهَا عِتْقَ نَسَمَةٍ وَ لَمْ يَمْرَضْ إِلاَّ مَرَضَهُ اَلَّذِي يَمُوتُ فِيهِ.
زبان ترجمه:

روضة الواعظین / ترجمه مهدوی دامغانی ;  ج ۲  ص ۵۳۴

امام باقر(عليه السّلام)فرموده است،هر كس موى سبيل خود را روز جمعه كوتاه كند و ناخن بگيرد و هنگامى كه آن كار را انجام مى‌دهد بگويد«بنام خدا و براى خدا و بر سنت محمد و آل محمد»هيچ خراشۀ ناخنى و هيچ تار مويى فرو نمى‌ريزد مگر اينكه خداوند پاداش آزاد كردن يك برده براى او مى‌نويسد و بيمار نمى‌شود مگر به بيمارى مرگ(پيش از مرگ گرفتار بيمارى‌هاى مكرر و ممتد نمى‌شود.)

divider