شناسه حدیث : ۳۱۶۵۴۰
|نشانی : الخصال , جلد۲ , صفحه۵۸۴
عنوان باب : الجزء الثاني أبواب السبعين و ما فوقه حديث العبد الذي مكث في النار سبعين خريفا
معصوم : امام باقر (علیه السلام) ، حديث قدسی
الخصال / ترجمه کمره ای ; ج ۲ ص ۳۷۱
امام پنجم(عليه السّلام)فرمود يك بنده‌اى هفتاد خريف كه هر خريفى هفتاد سال است در دوزخ بماند سپس خدا را بحق محمد و خاندانش بخواند كه باو رحم كند خدا بجبرئيل وحى كند كه نزد بنده من فرود شو و او را بيرون آور عرض كند خدايا چگونه در دوزخ فرو شوم فرمايد من باو فرمان دادم كه بر تو سرد و سلامت باشد عرض ميكند خدايا چه ميدانم كجا است؟ خدا فرمايد در چاهى از سجين است جبرئيل روى خود را بسته و در دوزخ فرود شود و او را بيرون كشد خدا فرمايد اى بنده من چند در آتش ماندى و مرا خواندى؟عرض كند پروردگارا شماره آن را تو ميدانى فرمايد هلا بعزت و جلالم سوگند بحق محمد و آل محمدم نخواند كس مرا جز آنكه گناهانى كه من و او ميدانيم بيامرزم ولى امروز گناهان تو را آمرزيدم.
الخصال / ترجمه جعفری ; ج ۲ ص ۳۹۹
9-جابر از امام باقر(عليه السّلام)نقل مى‌كند كه فرمود:به راستى كه بنده‌اى هفتاد خريف- كه هر خريف هفتاد سال است-در آتش ماند،آنگاه خدا را به حق محمّد و خاندانش خواند كه به او رحم كند،پس خداوند به جبرئيل وحى كرد كه به نزد بنده من فرود آى و او را بيرون آور!جبرئيل عرض كرد:پروردگار من!چگونه مى‌توانم به آتش روم؟ فرمود:من به آن فرمان دادم كه بر تو سرد و سلامت باشد.عرض كرد:پروردگار من!از جايگاه او اطلاعى ندارم!فرمود:او در چاهى از سجّين است.حضرت فرمود:جبرئيل در حالى كه روى خود را بسته بود وارد آتش شد و او را از آتش بيرون آورد.پس خداوند متعال فرمود:اى بندۀ من!چه مدّت در ميان آتش مانده و مرا سوگند مى‌دادى؟عرض مى‌كند:پروردگار من!از شمار آن آگاه نيستم.مى‌فرمايد:هان!سوگند به عزت و شكوهم!اگر مرا به محمّد و خاندانش فرا نخوانده بودى خوارى تو را در آتش به درازا مى‌كشيدم ولى من بر خود لازم كرده‌ام كه هر بنده‌اى كه مرا به حق محمّد و خاندانش بخواند هر گناهى كه ميان من و اوست بيامرزم و من امروز گناه تو را آمرزيدم.
الخصال / ترجمه فهری ; ج ۲ ص ۷۰۶
9-امام باقر عليه السّلام فرمود:بنده‌اى هفتاد خريف در آتش بماند و هر خريف هفتاد سال است سپس از خداى عز و جل مسألت كرد كه بحق محمد و خاندانش باو رحم كند پس خداى عز و جل بجبرئيل وحى فرمود كه بنزد بندۀ من برو و او را بيرون بياور عرض پروردگارا چگونه بميان آتش بروم؟ فرمود.من بآتش دستور داده‌ام كه بر تو سرد و سلامت باشد عرض كرد پروردگارا جاى او را نميدانم فرمود:او در چاهى از سجين است حضرت فرمود:جبرئيل بميان آتش رفت در حالى كه روى خود راه بسته بود و او را بيرون آورد پس خداى عز و جل فرمود اى بندۀ من چه مدت در ميان آتش ماندى و مرا سوگند ميدادى؟عرض كرد:پروردگارا شمارش نتوانم كرد فرمود بعزتم سوگند اگر بحق محمد و خاندانش مرا نخوانده بودى مدت عذاب و خواريت را در آتش طولانى‌تر ميكردم ولى من بر خود لازم كرده‌ام كه هيچ بنده‌اى مرا بحق محمد و خاندان او نخواند مگر اينكه هر گناهى كه ميان من و او است بيامرزم و من امروز گناه تو را آمرزيدم.
الخصال / ترجمه مدرس گیلانی ; ج ۲ ص ۲۰۷
-امام محمد باقر(عليه السّلام)گفته:بنده‌يى هفتاد خريف كه(هر خريفى هفتاد سال است)در دوزخ بماند آنگاه خداى را به محمد و دودمان وى بخواند كه وى را بيامرزاد.خدا به فرخ سروش گفت:نزد بندۀ من شو و او را برآور گفت:خدايا چگونه در دوزخ شوم.خدا گفت:من فرمان دادم كه بر تو سرد و سلامت گردد،پرسيد او در كجاى دوزخ است؟.گفت:در چاهى از سجين است،فرخ سروش روى خود را بسته و در دوزخ شد و او را برآورد.خدا به آن بنده گفت:چه مدت در آتش بودى و مرا خواندى؟.گفت خدايا شمارۀ آن را تو دانى.خدا در جواب گويد:به ارجمندى خود سوگند.كسى مرا به محمد و دودمان وى نخواند جز آنكه گناههايى كه من و او داند بيامرزم ليك امروز گناه‌هاى ترا آمرزيدم.