امام هفتم فرمايد از پدرم سؤال شد از فرجهائى كه خدا در قرآن حرام كرده و از آنچه رسول خدا در دستورات خود حرام كرده،فرمود آنچه از فروج را خدا حرام كرده سى و چهار است هفده تا از آن در قرآن است و هفده تا در سنت،آنچه در قرآنست زنا است كه خدا فرموده پيرامون زنا نگرديد. نكاح پدر زنست كه خدا فرمود با زنانى كه پدر شما ازدواج كرده ازدواج نكنيد،مادران شما و دختران شما و خواهران شما و عمههاى شما و دختران برادر و دختران خواهر و مادرهاى رضاعى و خواهرهاى رضاعى و مادر زن و دختر زنها كه در دامن شمايند از زنانى كه بآنها دخول كردهايد و اگر به آنها دخول نكردهايد بر شما گناهى نيست و زنان پسران صلبى شما و اينكه دو خواهر را با هم ازدواج كنيد مگر آنچه گذشته و زن حائض تا پاك شود كه خدا فرمود بآنها نزديك نشويد و جماع در حال اعتكاف كه خداى عز و جل فرمود با زنان مباشرت نكنيد در حالى كه ميان مسجدها معتكف هستيد. آنچه در سنت حرام شده جماع در روز ماه رمضان و ازدواج با زنى كه با او لعان كردى و ازدواج در عده و مواقعه در حال احرام و ازدواج محرم و طرف ازدواج محرم شدن و زنى كه شوهر او را ظهار كرده پيش از آنكه كفاره ظهار را بدهد و تزويج زن مشركه و ازدواج مرد با زنى كه او را نه بار طلاق عدى داده و تزويج كنيز بر سر زن آزاد و تزويج زن ذميه بر سر زن مسلمان و تزويج زن بر سر عمه و خاله آن زن و تزويج كنيز بدون اذن آقاى او و تزويج كنيز براى كسى كه ميتواند زن آزاد تزويج كند و كنيز اسيرى كه بغنيمت گرفته شده پيش از تقسيم غنيمت و كنيزى كه خريدارى شده پيش از آنكه استبراء شود و كنيزى كه با او قرار مكاتبه داده شده بعد از آنكه سهمى از مال المكاتبه را رد كرده.
10-ابراهيم بن عبد اللّٰه آملى از امام موسى بن جعفر(عليهما السّلام)نقل مىكند كه امام صادق(عليه السّلام)فرمود:از پدرم در بارۀ فرجهايى كه خداوند در قرآن و پيامبر خدا(صلّى الله عليه و آله)در سنّت آنها را حرام كرده،پرسيدند. فرمود:آنچه خداوند حرام كرده سى و چهار فرج است كه هفده مورد آن در قرآن و هفده مورد ديگر آن در سنّت است.آنچه در قرآن آمده عبارتست است:زنا،كه خداوند فرموده:«به زنا نزديك نشويد» و ازدواج با زن پدر كه خداوند فرموده:«و نكاح نكنيد با زنانى كه پدرانتان با آنها نكاح كرده است.» و«مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمههايتان و خالههايتان و دختران برادر و دختران خواهر و مادرانى كه شما را شير دادهاند و خواهران شيرىتان و مادران زنانتان و دختران زنانتان كه در آغوش شما بزرگ شدهاند،از زنانى كه به آنها دخول كردهايد و اگر دخول نكرده باشيد گناهى بر شما نيست و زنان پسرانتان كه از صلب شماست و اينكه ميان دو خواهر را جمع كنيد مگر آنچه پيشتر گذشته است.» و نيز زن حائض تا وقتى كه پاك شود، خداوند مىفرمايد:«به آنها نزديكى نكنيد تا پاك شوند.» و نكاح در حال اعتكاف، خداوند مىفرمايد:«و با زنان مباشرت نكنيد در حالى كه شما در مساجد در حال اعتكاف هستيد.» و امّا آنچه در سنّت حرام شده عبارتند از:همبستر شدن با زن در روز ماه رمضان و ازدواج زنى كه مرد با او ملاعنه كرده(تهمت زنا زده و هر دو سوگند خوردهاند)و ازدواج در حال عدّه و جماع در حال احرام و اينكه شخص در حال احرام زن بگيرد يا زن بدهد و كسى كه ظهار كرده پيش از دادن كفاره(ظهار آن است كه مرد زنش را به مادرش تشبيه كند)و ازدواج با زن مشرك و ازدواج با زنى كه او را سه بار طلاق داده است و ازدواج با كنيز با داشتن همسر آزاد،و ازدواج با كافر ذمّى در حالى كه زن مسلمان دارد و ازدواج با زنى كه عمه و يا خالۀ او همسر اوست و ازدواج با كنيز بدون اجازۀ مولايش و ازدواج با كنيز براى كسى كه قدرت ازدواج با آزاد را دارد و با كنيزى كه اسير گرفته شده پيش از تقسيم غنائم و جماع با كنيزى كه مشرك است و جماع با كنيزى كه خريده پيش از آنكه استبراء كند و جماع با كنيزى كه قسمتى از قيمت خود را داده است.
10-امام صادق عليه السّلام فرمود:از پدرم سؤال شد از عمل زناشوئى كه خداى عز و جل در قرآن حرام فرموده و آنچه را كه رسول خدا در سنت خود حرامش دانسته است فرمود:آنچه خداى عز و جل حراماش فرموده سى و چهار صورت است كه هفده صورت آن در قرآن است و هفده صورتش در سنت اما آنچه در قرآن است زنا است كه خداى عز و جل فرموده است بزنا نزديك نشويد و زناشوئى با زن پدر است كه خداى عز و جل فرموده است با زنانى كه پدرانتان همسرى كردهاند همسرى نكنيد و مادران شما و دختران شما و خواهران شما و عمههاى شما و خالههاى شما و دختران برادر و دختران خواهر و مادرهائى كه بشما شير دادهاند(مادر رضاعى)و خواهران رضاعى و مادر زنهاى شما و دختران همسرهاى شما كه در دامن شما هستند از زنانى كه با آنان هم بستر شدهايدو اگر با آنان هم بستر نشدهايد گناهى بر شما نيست و همسران پسران صلبى شما و اينكه دو خواهر را با هم بهمسرى بگيريد مگر آنچه در گذشته گرفتهايد و زن حائض تا از حيض پاك شود كه خداى عز و جل ميفرمايد با زنان نزديكى نكنيد تا پاك شوند و در حال اعتكاف با همسر هم بستر شدن كه خداوند ميفرمايد با همسران خود آميزش نداشته باشيد در حالى كه ميان مسجد باعتكاف نشستهايد و اما آنچه در سنت است:روز ماه رمضان با همسر آميزش نمودن و با زنى كه با او مقررات ملاعنة انجام گرفته است ازدواج نمودن و با زنى كه در عدۀ ديگرى است ازدواج نمودن و در حال احرام عمل جنسى انجام دادن و در حال احرام ازدواج كردن و يا با كسى كه احرام بسته است طرف ازدواج شدن و زنى كه مرد با او ظهار كرده پيش از آنكه كفارۀ ظهار را بدهد و زن مشركه را تزويج كردن و زنى را كه مردش نه بار باو طلاق عده دار داده باشد و ازدواج با كنيز بر سر زن آزاد و ازدواج با زن ذمية بر سر زن مسلمان و ازدواج زن بر سر عمه و خالهاش و ازدواج كنيز بدون اجازۀ آقايش و ازدواج با كنيز از براى كسى كه ميتواند با زن آزاد ازدواج كند و كنيز اسير پيش از تقسيم غنيمت و كنيزى كه چند نفر در ملكيت او شريكند و كنيزى كه خريدارى شده است پيش از آنكه استبراء شود و كنيزى كه با آقاى خود قرار داد مكاتبه داشته و قسمتى از مال المكاتبة را ادا كرده باشد.
-امام موسى بن جعفر(عليهما السّلام) گفته:از پدر من پرسيدند از زنانى كه خدا در قرآن ايشان را حرام كرده و از آنچه پيامبر در دستورهاى خويش حرام كرده.گفت:آنچه از زنان را خدا حرام كرده سى و چهاراند،هفده از آن در قرآن آمده و هفده از آن در سنت است.آنچه در قرآن آمده:زناست كه خدا گفته.«پيرامون زنا مگرديد،نكاح زن پدر است در قرآن گفته:با زنانى كه پدر شما ازدواج كردهاند ازدواج مكنيد،مادران شما و دختران شما و خواهران شما و عمگان شما و دختران برادر و دختران خواهر و مادران رضاعى و خواهران رضاعى و مادر زن و دختر زنان كه در دامن شمااند از زنانى كه به ايشان درآويختهايد،هر گاه به ايشان دخول نكردهايد بر شما گناهى نيست و زنان پسران صلبى شما و آنكه دو خواهر را با هم ازدواج كنيد مگر آنكه گذشته و زن دشتان تا پاك گردد كه خدا فرموده كه به ايشان نزديك مشويد،و جماع در حال اعتكاف كه خداى گفته:با زنان در حالى كه در مساجد معتكف هستيد جماع مكنيد. آنچه در سنت پيامبر حرام شده مباشرت در روزۀ رمضان و ازدواج با زنى كه با وى لعان كرده و ازدواج در عده و مواقعه در حال احرام بستن در اعمال حج و ازدواج محرم و طرف ازدواج محرم شدن و زنى كه شوى وى او را ظهار كرده و قبل از آنكه كفارۀ ظهار را بپردازد و تزويج زن مشركه و ازدواج مرد با زنى كه وى را نه بار طلاق عدى داده و تزويج كنيز بر سر زن آزاد و تزويج زن جهود و ترسا و گبر بر سر زن مسلمان و تزويج زن به عمه و خالۀ آن زن و تزويج كنيز بىدستور مالك آن و تزويج كنيز براى آنكه مىتواند زن آزاد بستاند و كنيز اسيرى كه به غنيمت گرفته شده پيش از قسمت غنيمت و كنيزى كه خريدارى شده و قبل از آنكه استبراء گردد و كنيزى كه با وى قرار مكاتبه نهاده شده پس از آنكه سهمى از مال مكاتبه را پرداخته.