امام يكم فرمود كه پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)در ضمن سفارشات خود بمن گفت.اى على هشت كسند كه اگر اهانت شوند همانا بايد خويش را سرزنش كنند نه ديگرى را.آنكه ناخوانده بر سر خوان مهمانى رود، مهمانى كه بميزبان خود فرمانى تحميل كند،كسى كه از دشمنان خود خوبى خواهد،كسى كه از مردمان پست بخشش خواهد،آنكه ناخوانده در راز ميان دو كس مداخله نمايد،آنكه بپادشاه اهانت كند،آنكه در مقامى نشيند كه شايسته آن نيست،آنكه با كسى حديث كند كه به وى گوش ندهد.
12-حمّاد بن عمرو از امام صادق(عليه السّلام)و او از پدرش از على بن ابى طالب(عليه السّلام)نقل مىكند كه پيامبر(صلّى الله عليه و آله)در وصيتى به او فرمود:يا على!هشت نفرند كه اگر مورد اهانت واقع شوند،كسى را جز خود سرزنش نكنند:كسى كه ناخوانده به مهمانى رود،و كسى كه به صاحب خانه فرمان دهد،و كسى كه از دشمنانش طلب خير كند و كسى كه از افراد لئيم بخشش بخواهد،و كسى كه به سرّى كه ميان دو نفر است وارد شود در حالى كه آنها او را وارد نكردهاند،و كسى كه سلطان را سبك بشمارد،و كسى كه در مجلسى بنشيند كه اهل آن نيست،و كسى كه سخنى به كسى گويد كه از او نمىشنود.
12-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)ضمن سفارشى بعلى(عليه السّلام)فرمود:اى على هشت فرقهاند كه اگر مورد توهين شدند بجز خود ديگرى را نبايد ملامت كنند كسى كه بر سر سفرهاى ناخوانده بنشيند و مهمانى كه بصاحبخانه دستور بدهد و كسى كه از دشمنان خود اميد خيرى داشته باشد و كسى كه از افراد پست فطرت بخششى خواستار شود و كسى كه ناخوانده بر از ميان دو كس مداخله نمايد و كسى كه پادشاه را سبك شمارد و كسى كه در جايگاهى كه شايستگى آن را ندارد بنشيند و كسى كه سخن بگويد با آن كس كه گوش شنوائى از او را ندارد.
-جناب على گفته:پيامبر در سفارشهاى خود به من گفت:«اى على هشت تن هر گاه خوار گردند بايد خود را نكوهش كنند:آنكه ناخوانده بر خوانى نشيند،آنكه در مهمانى به ميزبان فرمان دهد،آنكه از دشمنان خود چشم نيكى دارد، آنكه از فرومايگان بخشش خواهد،آنكه بىدستورى ميان راز دو تن نظر دهد،آنكه به بزرگان خوارى نمايد،آنكه جايى نشيند كه شايستۀ آن نباشد،آنكه با كسى گفتگو كند كه به سخن وى گوش فرا ندهد».