امام ششم از گفتۀ پدرش فرمايد هفت كس نماز را شكسته نخوانند(با اينكه مسافرند)كارمند سيار جمع آور ماليات و خراج كه شهر بشهر ميگردد فرمانده و امير گشتى كه در منطقه مأموريت خود هميشه در گردش است؛تاجر و كاسب دوره گرد كه بازارى به بازارى و از شهرى بشهرى ميگردد و چوپان و بيابانى و چادرنشين كه هميشه دنبال آب و گياه در گردشند و مردى كه براى تفريح و بازى بشكار رفته و كوه بكوه ميگردد و دزد سر گردنه كه راه ميزند.
114-اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق(عليه السّلام)و او از پدرش نقل مىكند كه فرمود: هفت تن نماز خود را شكسته نخوانند:مأمور جمعآورى زكات كه به خاطر آن سفر مىكنند،و حاكمى كه به خاطر شغل خود سفر مىكند،و تاجرى كه به خاطر تجارت خود از اين بازار به آن بازار سفر مىكند،و چوپان،و بيابانگردى كه براى طلب آب و گياه در گردش است،و مردى كه طلب صيد مىكند و منظور او تفريح است،و راهزنى كه راه بر مردم مىبندد.
114-امام باقر عليه السّلام فرمود:هفت كس نبايد نماز را شكسته بخوانند:آنكه براى جمع آورى زكاة ميرود و فرماندهى كه در حوزۀ فرماندهى خود در گشت است و بازرگانى كه براى تجارتش از بازارى ببازارى ميرود و دوره گردى ميكند و چوپان و بيابان گردى كه بدنبال آب و گياه در گردش است و مرديكه براى بازى و تفريح بشكار ميرود و راهزن خونخوار.
-امام صادق گفته كه پدرش مىگفت:هفت تن نماز را كوتاه نگزاردند:آنكه ماليات فراهم كند،فرماندهى كه در نقاط مأموريت خود در گردش است،سوداگر دوره گرد كه از شهرى به شهرى رود،چوپان و بيابانى و چادرنشين كه هميشه پى آب و گياه در گردشند،مردى كه براى بازى به شكار رفته،دزدى كه راه زنى مىكند.