شناسه حدیث :  ۳۱۵۳۹۹

  |  

نشانی :  الخصال  ,  جلد۱  ,  صفحه۲۱  

عنوان باب :   الجزء الأول باب الواحد المؤمن إذا صافح المؤمن تفرقا عن غير ذنب

معصوم :   امام باقر (علیه السلام)

حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْمُخْتَارِ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ اَلْحَذَّاءِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ إِذَا صَافَحَ اَلْمُؤْمِنَ تَفَرَّقَا عَنْ غَيْرِ ذَنْبٍ .
زبان ترجمه:

الخصال / ترجمه کمره ای ;  ج ۱  ص ۷۳

امام پنجم فرمود چون مؤمنى با مؤمنى مصافحه كند بدون گناه از هم جدا شوند.

divider

الخصال / ترجمه جعفری ;  ج ۱  ص ۳۹

75-ابو عبيدۀ حذّاء از امام باقر(عليه السّلام)نقل مى‌كند كه فرمود:همانا وقتى مؤمنى با مؤمنى مصافحه مى‌كند(با محبت دست مى‌دهد)از هم جدا مى‌شوند در حالى كه گناهى بر آنان نيست.

divider

الخصال / ترجمه فهری ;  ج ۱  ص ۲۵

75-امام باقر عليه السّلام فرمود:همانا مؤمن كه با مؤمن مصافحه ميكند بدون گناه از هم جدا مى شوند.

divider

الخصال / ترجمه مدرس گیلانی ;  ج ۱  ص ۱۸

-امام محمد باقر گفته:«چون مؤمنى با مؤمنى با يك ديگر دست دهند از گناه پاك شوند».

divider