جلوههای اعجاز معصومین علیهم السلام ;  ج ۱  ص ۵۸۰

52-امام صادق-عليه السّلام-فرمود: رسول خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-در كوههاى تهامه مردى را ديد كه بر عصاى بلندى به اندازۀ درخت خرما تكيه زده است. پس حضرت فرمود: اين آواز جن است. جن گفت: من هام بن هيثم بن لاقيس بن ابليس هستم. حضرت فرمود: حد فاصل تو و ابليس دو پدر مى‌باشد؟ گفت: آرى. حضرت فرمود: بر تو چه گذشته‌؟ گفت: روزگارم را به بيهودگى گذراندم مگر اندكى از آن را. از روزى كه قابيل، هابيل را كشت من بودم. مى‌توانستم حرف بزنم. اعتصام به حبل الهى نداشتم، در بيشه مى‌گشتم و از تپه‌ها بالا مى‌رفتم و مردم را به قطع رحم با خويشاوندان و مال حرام دعوت مى‌نمودم. پيامبر-صلّى اللّٰه عليه و آله-فرمود: بد سيره‌اى است روش پيرى كه در سنين كهنسالى به انديشه مى‌نشيند و جوانى كه در سنين جوانيش در آرزوها و خيالپردازى، روزگار مى‌گذراند. آن جن گفت: من توبه كرده‌ام. آن زمان كه همراه (حضرت) نوح-عليه السّلام- در كشتى‌اش بودم و او را بخاطر دعايى كه براى قوم خويش مى‌نمود، ملامت كردم. آن حضرت نيز مرا به توبه واداشت. پس از آن با (حضرت) هود -عليه السّلام-، همراه با كسانى كه به او ايمان آورده بودند، در مسجد آن حضرت بودم و او را نيز بخاطر دعايى كه براى قومش نمود، ملامت كردم. و با الياس در شنزارها به سر مى‌بردم. و همراه (حضرت) ابراهيم-عليه السّلام-بودم آن هنگام كه قوم وى با او خدعه كردند و آن حضرت را در آتش انداختند. من در ميانه منجنيق و آتش بودم كه خداوند آتش را بر آن حضرت سرد و سلامت ساخت. پس از آن، با (حضرت) يوسف-عليه السّلام-بودم آنگاه كه برادرانش به وى حسادت ورزيدند و او را در چاهى افكندند. من او را به ژرفاى چاه بردم و او را غذا مى‌دادم و بسان يك رفيق با او رفتار مى‌نمودم. بعد از آن، در زندان نيز يار و انيس وى بودم تا اينكه خداوند وى را از آنجا رهايى بخشيد.سپس، همراه با حضرت موسى-عليه السّلام-بودم. آن حضرت بخشى از تورات را به من آموخت و فرمود: اگر در زمان حضرت عيسى هم بودى، سلام مرا بدو برسان. من نيز عيسى-عليه السّلام-را ملاقات كردم و سلام موسى-عليه السّلام-را به ايشان رساندم. و همراه آن حضرت بودم تا اينكه بخشى از انجيل را به من آموخت و فرمود: اگر در دوران حضرت محمّد-صلّى اللّٰه عليه و آله-بودى سلام مرا به آن حضرت ابلاغ كن. پس اى رسول خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-عيسى بر تو سلام مى‌رساند. رسول خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-فرمود: بر عيسى، روح خدا و كلمه‌اش-تا آن زمان كه آسمانها و زمين پا برجايند-سلام. و بر تو نيز سلام اى هام! كه سلام آنان را به من رساندى. اگر درخواست و حاجتى دارى، بگو. هام گفت: حاجت و خواستۀ من آن است كه خداوند تو را براى امّتت نگهدارد و آنان را براى تو نيكو و شايسته و صالح گرداند و به آنان استقامت عطا كند تا براى وصى و جانشين پس از تو مقاومت و استوارى ورزند؛ چرا كه امتهاى پيشين بخاطر سرپيچى از اوصياى الهى به هلاكت رسيدند. و خواستۀ من آن است كه اى رسول خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-سوره‌اى از قرآن به من تعليم دهى تا در نمازم آن را بخوانم. رسول خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-به حضرت على-عليه السّلام-فرمود: به هام ياد بده و با او مدارا كن. هام گفت: اى رسول خدا! اين كسى كه مرا بدو مى‌سپارى كيست‌؟ ما گروه جنّيان دستور نداريم از كسى كه پيامبر يا جانشين پيامبر نيست فرمانبردارى كنيم. رسول خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-فرمود: اى هام! در كتاب، وصى «آدم» را چه كسى يافتيد؟ گفت:«شيث». فرمود: جانشين «نوح» كه بود؟ گفت:«سام». فرمود: جانشين «هود» كه بود؟ گفت:«يوحنا بن حنان» پسر عموى هود.فرمود: وصىّ‌ و جانشين «ابراهيم» كه بود؟ گفت:«اسماعيل و جانشين اسماعيل، اسحاق». فرمود: جانشين «موسى» كه بود؟ گفت:«يوشع بن نون». فرمود: جانشين «عيسى» كه بود؟ گفت:«شمعون بن حمون صفا» پسر عموى مريم. فرمود: از چه رو اينان جانشينان پيامبران مى‌باشند. گفت: چون در دنيا زاهدترين مردم بودند و راغب‌ترين آنان به آخرت. فرمود: در كتاب، جانشين «محمّد» را چه كسى يافته‌ايد؟ گفت: در تورات، نامش «إلياست». رسول خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-فرمود: اين «إلياست» او على جانشين و برادر من است، او زاهدترين مردم نسبت به دنيا و راغب‌ترين نسبت به خداوند در آخرت مى‌باشد. هام بر على-عليه السّلام-سلام كرد و گفت: اى رسول خدا! آيا او نام ديگرى هم دارد؟ فرمود: آرى،«حيدر» پس على-عليه السّلام-سوره‌هايى از قرآن را به او آموخت. هام گفت: اى على! اى جانشين محمّد-صلّى اللّٰه عليه و آله-آيا آنچه از قرآن به من آموختى براى نماز من كافى است‌؟ فرمود: آرى. اندك قرآن، بسيار است. يك بار ديگر هام آمد و بر رسول خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-سلام داد و خداحافظى كرد و برگشت. و ديگر پيامبر-صلّى اللّٰه عليه و آله-را نديد تا اينكه آن حضرت از دنيا رفت. در روز هرير، حضرت على-عليه السّلام-را ديد و گفت: اى جانشين محمّد! ما در كتابهاى پيامبران خوانده‌ايم كه جانشين محمّد-صلّى اللّٰه عليه و آله-بهترين مردم، در جلوى سر مويى ندارد. حضرت-عليه السّلام-كلاهخود را از سرش برداشت و فرمود: به خدا قسم من همانم اى هام .