13-نصير خادم مىگويد: بارها امام عسكرى-عليه السّلام-را مىديدم كه با غلامانش-كه رومى، تركى و از اهل سيسل بودند-به زبانهاى آنها سخن مىگويد. از اين مسأله خيلى تعجّب مىكردم و مىگفتم: كسى نديده است كه حضرت، به آن سرزمينها برود. پس چگونه به زبان آنها سخن مىگويد. ناگهان امام-عليه السّلام-رو به من كرد و فرمود: خداوند حجّتش را از ساير مردم امتياز داده، و معرفت و شناخت هر چيز را به وى عطا نموده، و او تمام زبانها و تمام اسباب و حوادث را مىداند. و اگر اين گونه نمىشد، ميان حجّت خدا و ساير مردم، فرقى وجود نداشت .