شناسه حدیث :  ۳۱۴۳۶۶

  |  

نشانی :  الخرائج و الجرائح  ,  جلد۱  ,  صفحه۴۳۶  

عنوان باب :   الجزء الأول الباب الثاني عشر في معجزات الإمام الحسن بن علي العسكري عليه السّلام

معصوم :   امام حسن عسکری (علیه السلام)

وَ مِنْهَا: مَا رُوِيَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ نُصَيْرٍ اَلْخَادِمِ قَالَ : سَمِعْتُ أَبَا مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ غَيْرَ مَرَّةٍ يُكَلِّمُ غِلْمَانَهُ وَ غَيْرَهُمْ بِلُغَاتِهِمْ وَ فِيهِمْ رُومٌ وَ تُرْكٌ وَ صَقَالِبَةٌ . فَتَعَجَّبْتُ مِنْ ذَلِكَ وَ قُلْتُ هَذَا وُلِدَ هُنَا وَ لَمْ يَظْهَرْ لِأَحَدٍ حَتَّى مَضَى أَبُو اَلْحَسَنِ وَ لاَ رَآهُ أَحَدٌ فَكَيْفَ هَذَا أُحَدِّثُ بِهَذَا نَفْسِي . فَأَقْبَلَ عَلَيَّ فَقَالَ إِنَّ اَللَّهَ بَيَّنَ حُجَّتَهُ مِنْ بَيْنِ سَائِرِ خَلْقِهِ وَ أَعْطَاهُ مَعْرِفَةَ كُلِّ شَيْءٍ فَهُوَ يَعْرِفُ اَللُّغَاتِ وَ اَلْأَسْبَابَ وَ اَلْحَوَادِثَ وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَمْ يَكُنْ بَيْنَ اَلْحُجَّةِ وَ اَلْمَحْجُوجِ فَرْقٌ .
زبان ترجمه:

جلوههای اعجاز معصومین علیهم السلام ;  ج ۱  ص ۳۴۳

13-نصير خادم مى‌گويد: بارها امام عسكرى-عليه السّلام-را مى‌ديدم كه با غلامانش-كه رومى، تركى و از اهل سيسل بودند-به زبانهاى آنها سخن مى‌گويد. از اين مسأله خيلى تعجّب مى‌كردم و مى‌گفتم: كسى نديده است كه حضرت، به آن سرزمينها برود. پس چگونه به زبان آنها سخن مى‌گويد. ناگهان امام-عليه السّلام-رو به من كرد و فرمود: خداوند حجّتش را از ساير مردم امتياز داده، و معرفت و شناخت هر چيز را به وى عطا نموده، و او تمام زبانها و تمام اسباب و حوادث را مى‌داند. و اگر اين گونه نمى‌شد، ميان حجّت خدا و ساير مردم، فرقى وجود نداشت .

divider