جامع الاحادیث - الخرائج و الجرائح ج1 ص404

الخرائج و الجرائح ج۱ ص۴۰۴

شناسه حدیث : ۳۱۴۳۳۹

نشانی : الخرائج و الجرائح , جلد۱ , صفحه۴۰۴

عنوان باب : الجزء الأول الباب الحادي عشر في معجزات الإمام علي بن محمد النقي عليه السّلام

معصوم : امام هادی (علیه السلام)

وَ مِنْهَا: مَا قَالَ أَبُو هَاشِمٍ اَلْجَعْفَرِيُّ : أَنَّهُ كَانَ لِلْمُتَوَكِّلِ مَجْلِسٌ بِشَبَابِيكَ كَيْمَا تَدُورَ اَلشَّمْسُ فِي حِيطَانِهِ قَدْ جَعَلَ فِيهَا اَلطُّيُورَ اَلَّتِي تَصُوتُ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ اَلسَّلاَمِ جَلَسَ فِي ذَلِكَ اَلْمَجْلِسِ فَلاَ يَسْمَعُ مَا يُقَالُ لَهُ وَ لاَ يَسْمَعُ مَا يَقُولُ مِنِ اِخْتِلاَفِ أَصْوَاتِ تِلْكَ اَلطُّيُورِ فَإِذَا وَافَاهُ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ سَكَتَتِ اَلطُّيُورُ فَلاَ يُسْمَعُ مِنْهَا صَوْتٌ وَاحِدٌ إِلَى أَنْ يَخْرُجَ مِنْ عِنْدِهِ فَإِذَا خَرَجَ مِنْ بَابِ اَلْمَجْلِسِ عَادَتِ اَلطُّيُورُ فِي أَصْوَاتِهَا. قَالَ وَ كَانَ عِنْدَهُ عِدَّةٌ مِنَ اَلْقَوَابِجِ فِي اَلْحِيطَانِ وَ كَانَ يَجْلِسُ فِي مَجْلِسٍ لَهُ عَالٍ وَ يُرْسِلُ تِلْكَ اَلْقَوَابِجَ تَقْتَتِلُ وَ هُوَ يَنْظُرُ إِلَيْهَا وَ يَضْحَكُ مِنْهَا فَإِذَا وَافَى عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِلَيْهِ فِي ذَلِكَ اَلْمَجْلِسِ لَصِقَتْ تِلْكَ اَلْقَوَابِجُ بِالْحِيطَانِ فَلاَ تَتَحَرَّكُ مِنْ مَوَاضِعِهَا حَتَّى يَنْصَرِفَ فَإِذَا اِنْصَرَفَ عَادَتْ فِي اَلْقِتَالِ .

برای ثبت نمایه، وارد شوید

ترجمه (۱)

جلوههای اعجاز معصومین علیهم السلام ; ج ۱ ص ۳۲۳

9-ابو هاشم جعفرى مى‌گويد: متوكل در باغش يك ساختمانى داشت كه در آن از انواع مختلف پرندگان نگهدارى مى‌كرد. و اين پرندگان، زياد سر و صدا مى‌كردند. روز بار عام، آنجا مى‌رفت و متوكل بخاطر صداى پرندگان، چيزى از سخنانى كه به او مى‌گفتند، نمى‌شنيد و كسى هم صداى او را نمى‌شنيد. ولى هنگامى كه امام على النقى-عليه السّلام-مى‌آمد، تمام پرندگان ساكت مى‌شدند. و هيچ صدايى از آنها شنيده نمى‌شد. وقتى كه حضرت از آن مجلس بيرون مى‌رفت، دوباره پرندگان شروع به سر و صدا مى‌كردند. و متوكل چند كبك داشت. لذا مى‌آمد در جاى بلندى مى‌نشست و آنها را به جان هم مى‌انداخت. و از به هم پريدن و جنگ آنها لذّت مى‌برد! وقتى كه امام-عليه السّلام-وارد مى‌شد، كبكها سر جاى خود مى‌نشستند و هيچ حركتى نمى‌كردند. تا اينكه حضرت بر مى‌گشت، دوباره شروع به دعوا مى‌كردند .