شناسه حدیث :  ۳۱۴۲۴۰

  |  

نشانی :  الخرائج و الجرائح  ,  جلد۱  ,  صفحه۲۸۶  

عنوان باب :   الجزء الأول الباب السادس في معجزات الإمام محمد بن علي الباقر عليه السّلام

معصوم :   امام باقر (علیه السلام)

وَ مِنْهَا: أَنَّ جَمَاعَةً اِسْتَأْذَنُوا عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالُوا فَلَمَّا صِرْنَا فِي اَلدِّهْلِيزِ إِذَا قِرَاءَةٌ سُرْيَانِيَّةٌ بِصَوْتٍ حَسَنٍ يَقْرَأُ وَ يَبْكِي حَتَّى أَبْكَى بَعْضَنَا وَ مَا نَفْهَمُ مَا يَقُولُ فَظَنَنَّا أَنَّ عِنْدَهُ بَعْضَ أَهْلِ اَلْكِتَابِ اِسْتَقْرَأَهُ فَلَمَّا اِنْقَطَعَ اَلصَّوْتُ دَخَلْنَا عَلَيْهِ فَلَمْ نَرَ عِنْدَهُ أَحَداً قُلْنَا يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ لَقَدْ سَمِعْنَا قِرَاءَةً سُرْيَانِيَّةً بِصَوْتٍ حَسَنٍ قَالَ ذَكَرْتُ مُنَاجَاةَ إِلْيَا اَلنَّبِيِّ فَأَبْكَتْنِي .
زبان ترجمه:

جلوههای اعجاز معصومین علیهم السلام ;  ج ۱  ص ۲۲۴

17-روايت شده است كه عده‌اى از اصحاب، اجازه خواستند تا خدمت امام -عليه السّلام-شرفياب گردند. وقتى وارد دهليز شدند، متوجه گرديدند كه كسى با صداى خوش و به زبان سريانى مى‌خواند و مى‌گريد، تا اينكه آنها را نيز گرياند ولى نفهميدند چه مى‌گويد: خيال كردند كه يك نفر از اهل كتاب است كه مى‌خواند. وقتى كه صدا قطع شد اينها وارد شدند اما كسى را نزد امام-عليه السّلام- نديدند. پرسيدند يا ابن رسول اللّٰه! ما صداى زيبايى شنيديم كه به زبان سريانى مى‌خواند. حضرت فرمود: خودم بودم كه مناجات الياس پيامبر را به ياد آوردم و آن را خواندم و گريستم .

divider