نبرد جمل ;  ج ۱  ص ۱۹۰

ابن عباس مى‌گويد: پيش امير المؤمنين على كه در آن هنگام كنار خانه‌هاى بصره رسيده بود و برگشتم و نتيجه را گزارش دادم. عرضه داشت:«پروردگارا! تو در آنچه ميان ما و قوم ماست، ما را فاتح گردان كه تو بهترين پيروزى‌دهندگانى» .سپس على (عليه السّلام) به من فرمود: پيش عايشه برو و به او بگو چرا از خانۀ رسول خدا بيرون آمدى‌؟ و او را از مخالفت كردن با حكم خداوند و عمل نكردن به عهد پيامبر (صلّى الله عليه و آله) بيم بده و به او بگو: نشايد زنان را كه در اين گونه امور دخالت كنند و به تو دستور داده نشده است كه در اين كارها دخالت كنى و راضى مشو كه از فرمان خدا گام بيرون نهى؛ و از خانه‌اى كه پيامبر فرمان داده است در آن مقيم باشى بيرون آمدى و اكنون خود را به بصره رساندى و مسلمانان را كشتى و كارگزاران مرا بيرون كردى و بيت المال را گشودى و دستور دادى مسلمانان را شكنجه كنند و ريختن خون صالحان را مباح كردى. اكنون از خدا بترس و كمى رعايت كن و خودت مى‌دانى كه تو از همۀ مردم بر عثمان سخت‌گيرتر بودى و آنچه اتفاق افتاد نتيجۀ كار تو بود.