شناسه حدیث : ۳۱۱۹۱۲
|نشانی : ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد۱ , صفحه۲۶۷
عنوان باب : كتاب عقاب الأعمال عقاب اللوطي و الذي يمكن من نفسه و اللواتي مع اللواتي
معصوم : امام صادق (علیه السلام)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ; ج ۱ ص ۶۱۱
9-علىّ بن اسباط بيك واسطه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: خداوند شيعيان ما را بچهار چيز دچار نكرده است:اينكه سائل بكف باشند(يعنى حرفه و شغلشان گدائى و سؤال باشد)و اينكه مأبون باشند،و اينكه مبتلايشان كند بحكومت كردن و يا فرمانروائى بناحقّ و بد،و اينكه فرزندى آورند أزرق و أخضر (يعنى كبود چشم و سيه‌چرده و گندمگون). شرح:مراد از ازرق و اخضر دشمن است و كسيست كه در عداوت تمام باشد، لغويّين گويند:چون أهل روم كه زاغ چشم بودند هميشه با عرب چون نژادشان عربست سر ستيز و جنگ داشتند و دشمنى ميورزيدند،و همچنين اهل ديلم كه سيه‌چرده و گندمگون بودند با عرب بعنوان عرب بودن سخت عداوت داشتند، هميشه عرب ازرق و اخضر را دو دشمن بزرگ خود ميدانست،لذا اين دو لفظ را پس از كثرت استعمال براى هر دشمنى هر چند رومى يا ديلمى،و سيه‌چرده يا زاغ نبود بكار ميبردند و مرادشان دشمن عرب بود لذا در اين روايت مراد آنست كه ممكن نيست شيعيان ما با عرب بدان جهت كه عربند دشمن باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ; ج ۱ ص ۶۸۰
9-علىّ بن اسباط از قول يكى از يارانش از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:(در اين ترديدى نيست كه)خداوند عز و جل،شيعيان ما را به چهار چيز مبتلا نمى‌سازد:اول:گدايى و دريوزه‌گرى نمودن؛دوم:مردى كه ديگران از شرمگاه او استفاده كنند بودن؛سوم:گرفتار ولايت بد كردن؛چهارم:داراى فرزند كبود چشم گندمگون چهره شدن .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ; ج ۱ ص ۵۲۷
9. على بن اسباط از يكى از ياران خود از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند شيعيان ما را به چهار چيز مبتلا نكرده است: اينكه گدايى كنند، و اينكه با آنان لواط شود، و اينكه دچار زمامدارى بد شوند، و اينكه فرزندى گندمگون و كبود چشم بياورند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ; ج ۱ ص ۶۱۳
[1061]9-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا خداى گرامى و بزرگ شيعيان ما را به چهار چيز گرفتار نسازد: اينكه دست گدايى به سوى مردم دراز كنند، با آنان لواط كنند، به زمامدارى بد گرفتار آيند و فرزند زاغ چشم و گندمگون آورند.[اين حديث قابل بررسى است].