اسرار توحيد ; ج ۱ ص ۴۳۵
حديث كرد ما را محمد بن موسى بن متوكل«رضى اللّٰه»گفت كه حديث كرد ما را محمد بن يحيى عطار از محمد بن احمد بن يحيى بن عمران اشعرى از احمد بن محمد بن عيسى از على بن حكم از سيف بن عميره از ابو بكر حضرمى از حضرت صادق(عليه السّلام)كه در قول خداى عز و جل«
وَ اَلَّذِينَ آمَنُوا وَ اِتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمٰانٍ أَلْحَقْنٰا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ
» فرمود كه پسران از عمل پدران قاصر بودند پس خداى عز و جل پسران را بپدران ملحق گردانيد تا چشمهاى ايشان بآن روشن شود و بعضى از نسخ توحيد لفظ ذريتهم در هر دو موضع از آيۀ شريفه ذرياتهم بجمع نوشته شده و جمع اول قرائت نافع را بر عمرو بن عامر و جمع دويم قرائت ابو عمر و ابن عامر است مگر آنكه ابو عمرو اول را بكسر تاء خوانده كه مفعول دويم باشد چه او بجاى و اتبعتهم بوصل همزۀ ساقط در درج و تشديد تاء مفتوح و فتح عين و تاء قرشت ساكن كه قرائت ديگرانست و اتبعنا هم بفتح همزۀ قطع و سكون تاء و عين و نون كلمن مفتوح و الفى بعد از آن ميخواند و اول فعل غائب از باب افتعال و دويم فعل متكلم مع الغير از باب افعال باشد و ترجمۀ آيه اينست كه و آن كسانى كه ايمان آوردند و فرزندان ايشان ايشان را پيروى نمودند بايمان يا ما بايمان فرزندان ايشان را پيرو ايشان گردانيديم در رسانيديم فرزندان ايشان را بايشان و حكم فرزند است و حكم پدر چون حكم مادر و دختر در حكم پسر است

توحید صدوق / ترجمه میرزایی ; ج ۱ ص ۶۰۷
7-ابو بكر حضرمى دربارۀ سخن خداوند كه فرموده است:«و كسانى كه ايمان آوردند و فرزندانشان در ايمان از ايشان پيروى مىكنند،فرزندانشان را به آنها ملحق مىكنيم.» از امام صادق عليه السّلام نقل مىكند كه آن حضرت فرمودند:فرزندان از كار پدرانشان جا ماندهاند(قبل از پدرانشان از دنيا رفتهاند)پس خداوند فرزندان را به پدرانشان ملحق مىكند كه چشمشان با ديدن آنها روشن شود.
توحید صدوق / ترجمه جعفری ; ج ۱ ص ۵۶۱
7-ابو بكر حضرمى گويد:«امام صادق عليه السّلام در مورد تفسير سخن خدا كه مىفرمايد:«و كسانى كه ايمان آوردند و فرزندانشان در ايمان از آنان پيروى كردند فرزندانشان را به آنان ملحق مىسازيم» پرسيدم،فرمود:«پسران(فرزندان)از عمل پدران قاصر بودند.پس خداوند پسران را به پدران ملحق گردانيد تا چشمهايشان به آن روشن شود.»