شناسه حدیث :  ۳۱۰۵۵۸

  |  

نشانی :  التوحيد  ,  جلد۱  ,  صفحه۳۵۱  

عنوان باب :   56 باب الاستطاعة

معصوم :   امام صادق (علیه السلام)

حَدَّثَنَا أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ اَلْوَلِيدِ رَحِمَهُمَا اَللَّهُ قَالاَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْحَجَّالِ اَلْأَسَدِيِّ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ عَبْدِ اَلْأَعْلَى بْنِ أَعْيَنَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي هَذِهِ اَلْآيَةِ - لَوْ كٰانَ عَرَضاً قَرِيباً وَ سَفَراً قٰاصِداً لاَتَّبَعُوكَ وَ لٰكِنْ بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ اَلشُّقَّةُ وَ سَيَحْلِفُونَ بِاللّٰهِ لَوِ اِسْتَطَعْنٰا لَخَرَجْنٰا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنْفُسَهُمْ وَ اَللّٰهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكٰاذِبُونَ أَنَّهُمْ كَانُوا يَسْتَطِيعُونَ وَ قَدْ كَانَ فِي اَلْعِلْمِ أَنَّهُ لَوْ كَانَ عَرَضاً قَرِيباً وَ سَفَراً قَاصِداً لَفَعَلُوا.
زبان ترجمه:

اسرار توحيد ;  ج ۱  ص ۳۹۲

حديث كردند ما را پدرم و محمد بن حسن«رضى»گفتند كه حديث كرد ما را سعد بن عبد اللّٰه از احمد بن محمد بن عيسى از عبد اللّٰه بن حجال اسدى از ثعلبة بن ميمون از عبد الاعلى بن اعين از حضرت صادق(عليه السّلام)كه در اين آيه« لَوْ كٰانَ‌ عَرَضاً قَرِيباً وَ سَفَراً قٰاصِداً لاَتَّبَعُوكَ‌ وَ لٰكِنْ‌ بَعُدَتْ‌ عَلَيْهِمُ‌ اَلشُّقَّةُ‌ وَ سَيَحْلِفُونَ‌ بِاللّٰهِ‌ لَوِ اِسْتَطَعْنٰا لَخَرَجْنٰا مَعَكُمْ‌ يُهْلِكُونَ‌ أَنْفُسَهُمْ‌ وَ اَللّٰهُ‌ يَعْلَمُ‌ إِنَّهُمْ‌ لَكٰاذِبُونَ‌ »فرمود كه ايشان چنان بودند كه ميتوانستند كه بيرون روند و در علم خدا چنان بود كه اگر آنچه پيغمبر منافقان را بآن دعوت ميفرمود متاع نزديك و سفر ميانه بابى ميبود هر آينه ميكردند و ترجمۀ آيه اينست كه اگر آنچه ايشان را بآن دعوت ميكنى مال بى‌ثبات دنياى نزديك بفراگرفتن بدون مشقت و سفرى كه ميانه است يعنى آسان و نزديك نه دور و با مشقت هر آينه پيروى ميكردند تو را بطمع مال و ليكن دور شد بر ايشان مسافتى كه بمشقت و زحمت قطع آن بايد كرد و زود باشد كه سوگند خوردند بخدا كه اگر ميتوانستيم هر آينه بيرون مى‌آمديم با شما و در مرافقت و موافقت جهد و كوشش مينموديم هلاك ميكنند نفسهاى خود را باين سوگند دروغ يعنى خود را مستحق عذاب ميسازند و خدا ميداند كه ايشان دروغ‌گويانند در اينكه ميگويند چه استطاعت بيرون رفتن را دارند.

divider

توحید صدوق / ترجمه میرزایی ;  ج ۱  ص ۵۴۷

15-عبد الأعلى بن اعين از امام صادق عليه السّلام درباره‌ى اين آيه كه خداوند مى‌فرمايد:«اگر مالى نزديك(در دسترس)و سفرى كوتاه باشد،يقينا از تو پيروى مى‌كردند؛امّا بر آنها سختى دورى است و به زودى به خداوند قسم مى‌خورند كه اگر قدرت داشتيم،با شما بيرون مى‌آمديم،آنها خود را به نابودى رساندند و خداوند مى‌داند كه آنها دروغ مى‌گويند.» نقل مى‌كند كه آن حضرت فرمودند:آنها كسانى هستند كه قدرت دارند و معلوم است كه اگر مالى نزديك(در دسترس)و سفرى كوتاه بود،حقيقتا انجام مى‌دادند.

divider

توحید صدوق / ترجمه جعفری ;  ج ۱  ص ۵۰۳

15-عبد الاعلى بن اعين از امام صادق عليه السّلام در مورد اين آيه كه مى‌فرمايد:«اگر در مورد آنچه آنها را به آن فرامى‌خوانى غنيمتى در دسترس و سفرى بدون مشقت بود البتّه از تو پيروى مى‌كردند،و ليكن بر آنان مسافتى كه به مشقّت و زحمت بايد طى كرد دور شد و به زودى،به خدا سوگند ياد خواهند كرد كه اگر مى‌توانستيم البتّه با شما بيرون مى‌آمديم(و در مرافقت و موافقت جهد و كوشش مى‌نموديم)،آنان (با اين سوگند دروغ)خودشان را هلاك مى‌كنند و خدا مى‌داند كه آنان دروغ‌گويانند.»پرسيدم،فرمود: «آنان استطاعت داشتند و مى‌توانستند و در علم خدا اين‌گونه بود كه اگر در فراخوانى پيامبر(به منافقان) متاع بى‌ثبات نزديك و سفرى بى‌مشقّت بود،حتما انجام مى‌دادند.»

divider