شناسه حدیث : ۳۱۰۵۳۴
|نشانی : التوحيد , جلد۱ , صفحه۳۳۷
عنوان باب : 55 باب المشيئة و الإرادة
معصوم : امیرالمؤمنین (علیه السلام) ، حديث قدسی
اسرار توحيد ; ج ۱ ص ۳۸۱
حديث كرد ما را احمد بن حسن قطان گفت كه حديث كرد ما را احمد بن محمد بن سعيد همدانى گفت كه حديث كرد ما را على بن حسن بن فضال از پدرش از مروان بن مسلم از ثابت بن ابى صفيه از سعد خفاف از اصبغ بن نباته گفت كه امير المؤمنين(عليه السّلام) فرمود كه خداى عز و جل بسوى داود(عليه السّلام)وحى نمود كه اى داود تو چيزى ميخواهى و و من چيزى ميخواهم و نميباشد مگر آنچه من ميخواهم پس اگر تسليم شوى از براى آنچه من خواسته باشم آنچه خواهى بتو عطاء كنم و اگر تسليم نشوى از براى آنچه من خواسته باشم تو را در تعب و رنج افكنم در آنچه ميخواهى بعد از آن نباشد مگر آنچه من ميخواهم
توحید صدوق / ترجمه میرزایی ; ج ۱ ص ۵۳۱
4-اصبغ بن نباته از امير مؤمنان على عليه السّلام نقل كرده است كه آن حضرت فرمودند:خداوند به حضرت داود عليه السّلام وحى فرستاد:اى داوود!تو اراده مى‌كنى،من هم اراده مى‌كنم؛ولى آنچه من اراده مى‌كنم،انجام خواهد شد.
پس اگر به آنچه اراده كرده‌ام،تسليم شوى،آنچه خود اراده كرده‌اى نيز به تو خواهم داد.و اگر به آنچه اراده كرده‌ام،تسليم نشوى،نسبت به آنچه خود خواستى،تو را به زحمت مى‌اندازم و سپس به‌جز آنچه من مى‌خواهم،انجام نمى‌گيرد.
توحید صدوق / ترجمه جعفری ; ج ۱ ص ۴۸۷
4-اصبغ بن نباته گويد:امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:خداوند به داود عليه السّلام وحى نمود:«اى داود!تو چيزى را مى‌خواهى و من چيزى را مى‌خواهم و جز آنچه من مى‌خواهم نمى‌شود.پس اگر براى آنچه من مى‌خواهم تسليم شوى آنچه را بخواهى به تو عطا مى‌كنم و اگر تسليم آنچه من مى‌خواهم نشوى،تو را در آنچه مى‌خواهى به رنج مى‌افكنم،بعد از آن،جز آنچه من مى‌خواهم،نخواهد شد.»