شناسه حدیث : ۳۱۰۵۱۲
|نشانی : التوحيد , جلد۱ , صفحه۳۲۹
عنوان باب : 53 باب فطرة الله عز و جل الخلق على التوحيد
معصوم : امام صادق (علیه السلام)
اسرار توحيد ; ج ۱ ص ۳۷۳
حديث كرد ما را محمد بن موسى بن متوكل«ره»گفت كه حديث كرد ما را على بن ابراهيم گفت كه حديث كرد ما را محمد بن عيسى بن عبيد از يونس بن عبد الرحمن از عبد اللّٰه بن سنان از حضرت صادق(عليه السّلام)كه گفت آن حضرت را سؤال كردم از قول خداى عز و جل«
توحید صدوق / ترجمه میرزایی ; ج ۱ ص ۵۱۵
3-عبد اللّه بن سنان مى‌گويد:از امام صادق عليه السّلام درباره‌ى سخن خداوند پرسيدم كه مى‌فرمايد: «فطرت و سرشت الهى كه خداوند مردم را براساس آن آفريده است»منظور از فطرت و سرشت چيست؟
حضرت فرمودند:فطرت،همان اسلام و تسليم شدن در مقابل خداوند است كه خداوند،آن را به هنگام گرفتن پيمان براى خداشناسى،در درونشان،نهاده است و خداوند فرمود:«آيا پروردگار شما نيستم؟»و در ميان آنها،مؤمن و كافر وجود داشت.
توحید صدوق / ترجمه جعفری ; ج ۱ ص ۴۷۷
3-عبد اللّه بن سنان گويد:از امام صادق عليه السّلام از گفتار خداى عز و جل كه مى‌فرمايد:«فطرت و سرشتى كه مردم را به آن سرشت»پرسيدم كه اين فطرت چيست؟فرمود:«آن اسلام است كه خدا آنها را بر آن آفريد در هنگامى كه از آنان بر توحيد و يگانگى خودش پيمان گرفت و فرمود:آيا من پروردگار شما نيستم؟و در اين پيمان مؤمن و كافر وجود داشت.»