شناسه حدیث : ۳۱۰۲۶۸
|نشانی : التوحيد , جلد۱ , صفحه۱۱۷
عنوان باب : 8 باب ما جاء في الرؤية
معصوم : امام رضا (علیه السلام) ، پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)
اسرار توحيد ; ج ۱ ص ۱۰۷
حديث كرد ما را احمد بن زياد بن جعفر همدانى«ره»گفت كه حديث كرد ما را على بن ابراهيم از پدرش ابراهيم بن هاشم از عبد السلام بن صالح هروى كه گفت بحضرت على بن موسى الرضا(عليه السّلام)عرض كردم كه يا ابن رسول اللّٰه چه ميفرمائى در حديثى كه اهل حديث آن را روايت ميكنند كه مؤمنان در بهشت در منزلهاى خود پروردگار خود را زيارت ميكنند حضرت(عليه السّلام)فرمود كه اى ابو الصلت بدرستى كه خداى تبارك و تعالى پيغمبرش محمد(صلّى الله عليه و آله)را زيادتى داد بر همۀ آفريدگانش از پيغمبران و فرشتگان و طاعت او را اطاعت خود و متابعت او را متابعت خود و زيارت او را در دنيا و آخرت زيارت خود قرار داد پس آن جناب عز و جل فرمود كه«
توحید صدوق / ترجمه میرزایی ; ج ۱ ص ۱۴۱
21-عبد السّلام بن صالح هروى مى‌گويد:به امام رضا عليه السّلام عرض كردم:اى فرزند رسول خدا! دربارۀ اين حديث چه مى‌فرماييد كه مؤمنان،در خانه‌هاى بهشتى خود،خداوند را زيارت مى‌كنند. حضرت فرمودند:اى ابا صلت!خداوند،پيامبر خود را(حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله)بر تمام مخلوقات خود حتّى پيامبران و فرشتگان،برترى داد.و اطاعت از او را اطاعت از خود و پيروى از او را،پيروى از خود و زيارت او را در دنيا و آخرت،زيارت خود قرار دادند و فرمود:«كسى كه از رسول اطاعت كند، حقيقتا از خدا اطاعت كرده است»و فرمود:«كسانى كه با تو بيعت مى‌كنند،با خداوند بيعت كرده‌اند و دست خداوند،بالاتر از دست مخلوقات اوست.»و پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمودند:كسى كه در حيات يا بعد از رحلت،مرا زيارت كند،خداوند را زيارت كرده است.درجۀ پيامبر اسلام در بهشت،بالاترين درجه است.پس كسى كه در درجۀ او،آن حضرت را زيارت كند،حقيقتا خداوند متعال را زيارت كرده است.
ابا صلت مى‌گويد:به امام عرض كردم:اى فرزند رسول خدا!معناى اين روايتى كه روايت كرده‌اند چيست كه ثواب گفتن«لا اله الاّ اللّه»،نگاه كردن
به صورت خداوند است.حضرت فرمودند:اى ابا صلت!كسى كه خداوند را به چيزى مثل داشتن صورت،توصيف كند،كافر است.امّا پيامبران،رسولان و حجّتهاى خداوند بر مردم،وجه خدا مى‌باشند.آنان كسانى هستند كه به وسيلۀ آنها،به خدا،دين او و شناخت او توجّه مى‌شود و خداوند بزرگ مى‌فرمايد:(هركسى فانى است و فقط ذات پروردگار تو باقى مى‌ماند).و ديگر فرمودند:(هرچيزى‌كه به‌جز ذات خداوند نابود مى‌شود.)پس نگاه كردن به پيامبران،رسولان و حجّتهاى الهى،ثواب بزرگى براى مؤمنين در روز قيامت براى بالا بردن درجاتشان خواهد داشت و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمودند:كسى كه با خاندان من دشمن شود،مرا نمى‌بيند و هرگز در روز قيامت مرا نخواهد ديد.و(باز)مى‌فرمايد:در ميان شما كسانى هستند كه بعد از مرگ،مرا نمى‌بينند.اى ابا صلت!خداوند،به مكان توصيف نمى‌شود و چشم‌ها و ذهن‌ها،او را درك نمى‌كنند.ابا صلت مى‌گويد،از امام پرسيدم:اى فرزند رسول خدا!به من از بهشت و جهنّم خبر بده كه آيا اين دو،الآن آفريده شده‌اند؟حضرت فرمودند:بله!و زمانى كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله،به آسمان بالا برده شدند،وارد بهشت شده و جهنّم را ديدند.ابا صلت مى‌گويد:عرض كردم گروهى مى‌گويند: بهشت و جهنّم مقدّر شده‌اند ولى آفريده نشده‌اند.حضرت فرمودند:آنها،از ما و ما از آنها نيستيم. كسى كه آفريده شدن بهشت و جهنّم را انكار كند،پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله و ما را دروغ‌گو مى‌داند،و بهره‌اى از ولايت ما نخواهند داشت و هميشه در جهنّم مى‌ماند.و خداوند مى‌فرمايد:«اين جهنّمى است كه گنهكاران آن را دروغ مى‌پنداشتند،بين جهنّم و آب جوشان،سرگردان هستند»و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمودند:زمانى كه به آسمان بالا برده شدم،جبرئيل دست مرا گرفت و مرا داخل بهشت برد و از رطب آن‌جا به من داد،آن را خوردم و همان تبديل به نطفه در پشت من شد و زمانى كه به زمين آمدم،با خديجه همبستر شدم و به فاطمه عليها السّلام،حامله شد.پس فاطمه عليها السّلام حورى انسانى مى‌باشد،و هر زمان كه به بوى بهشت،مشتاق مى‌شوم،بوى دخترم فاطمه را استشمام مى‌كنم.
توحید صدوق / ترجمه جعفری ; ج ۱ ص ۱۳۱
21-عبد السلام بن صالح هروى گويد:به امام رضا عليه السّلام عرض كردم:«يابن رسول اللّه!دربارۀ حديثى كه اهل حديث آن را روايت مى‌كنند كه:مؤمنان در بهشت در منزلهايشان پروردگار خود را زيارت مى‌كنند چه مى‌فرماييد؟»حضرت عليه السّلام فرمود:«اى ابا صلت!به راستى كه خداوند،پيامبرش محمّد صلّى اللّه عليه و آله را به همۀ آفريدگانش از پيامبران و فرشتگان برترى داد،طاعت او را طاعت خود،پيروى از او را پيروى از خود و زيارت او را در دنيا و آخرت زيارت خودش قرار داد؛آنگاه خداوند فرمود:هركس از رسول و فرستادۀ خدا فرمان برد در واقع از خدا فرمان برده است.و فرموده:همانا آنان كه با تو بيعت مى‌كنند فقط با خدا بيعت مى‌كنند،دست خدا بالاى دستهاى آنهاست.و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود:هركس مرا در دوران زندگى،يا بعد از وفاتم زيارت كند،در واقع خدا را زيارت كرده است.درجۀ پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در بهشت از همه درجه‌ها بلندتر است.پس هركس او را در بهشت در همان درجه‌اش از منزل خود زيارت كند در واقع خدا را زيارت كرده است.»
ابا صلت مى‌گويد:به آن حضرت عرض كردم:«يابن رسول اللّه!معناى روايتى كه نقل كرده‌اند كه: پاداش لا إله إلاّ اللّه نظر كردن به وجه خدا است،چيست؟»حضرت عليه السّلام فرمود:«اى ابا صلت!هركس خدا را به چهره‌اى مانند چهره‌ها وصف كند،به حقيقت كفر ورزيده؛و ليكن وجه خدا،پيامبران، فرستادگان و حجّتهاى او-صلوات اللّه عليهم-هستند.آنان كسانى هستند كه به وسيلۀ آنها به سوى خدا و دين و معرفتش توجّه مى‌شود و خدا فرموده:هركس بر روى زمين است،نابود خواهد شد فقط وجه پروردگار تو باقى خواهد ماند و فرموده است:هرچيزى جز وجه او نابود خواهد شد.
پس نظر كردن به پيامبران و رسولان و حجّتهاى خدا در درجه‌هايشان در روز رستاخيز،پاداش عظيمى براى مؤمنان است،به حقيقت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود:«هركس با خاندان و عترت من دشمنى ورزد در روز رستاخيز مرا نخواهد ديد و من نيز او را نخواهم ديد.»و آن حضرت عليه السّلام فرمود:«در ميان شما كسى هست كه پس از مرگ و جدايى من،مرا نخواهد ديد.اى ابا صلت!به راستى كه خداى تبارك و تعالى به مكان توصيف نمى‌شود و ديدگان و خيالها او را درك نمى‌كنند.»
ابا صلت مى‌گويد:به حضرت عرض كردم:«يابن رسول اللّه!مرا از بهشت و دوزخ آگاه ساز،آيا آنها امروز آفريده شده‌اند؟»فرمود:«آرى،و به راستى آنگاه كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله را به سوى آسمان بالا بردند وارد بهشت شد و دوزخ را ديد.»
ابا صلت مى‌گويد:عرض كردم:«گروهى مى‌گويند:آنها امروز مقدّرند و هنوز آفريده نشده‌اند.»
حضرت عليه السّلام فرمود:«اينان از ما نيستند و ما نيز از آنها نيستيم.هركس آفرينش بهشت و دوزخ را انكار كند در واقع پيامبر صلّى اللّه عليه و آله را به دروغ نسبت داده و ما را تكذيب كرده و از ولايت ما چيزى بهره نبرده است و براى هميشه در آتش دوزخ خواهد بود.خداوند مى‌فرمايد:اين،همان دوزخى است كه مجرمان و گنهكاران آن را تكذيب مى‌كردند كه هم‌اينك ميان آن و ميان آب داغ آن مى‌گردند.
پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود:«هنگامى كه مرا به سوى آسمان بالا بردند،جبرئيل دستم را گرفت و مرا وارد بهشت كرد و از خرماى تازۀ آن به من داد و من آن را خوردم.پس آن،نطفه‌اى در صلب من گرديد و آنگاه كه به سوى زمين فرود آمدم با خديجه،همبستر شدم و او به فاطمه عليها السّلام حامله شد.پس فاطمه،حوريّۀ انسى است و هرگاه مشتاق بوى بهشت شوم بوى دخترم فاطمه عليها السّلام را مى‌بويم.»