168-از درستى يقين شخص مسلمان است كه مردم را با خشم خدا خشنود نسازد،و آنها را بدان چه خدا روزى كرده سپاس نگزارد،و بدان چهاش خداوند نداده مردم را سرزنش نكند،زيرا آنچه روزى او است حرص حريصش بسوى او نكشد،و بدخواهى بدخواهش جلوگير نيست،و اگر يكى از شماها از روزى خود بگريزد چنانچه از مرگ ميگريزد روزيش او را دريابد پيش از آنكه بميرد چونان كه مرگش دريابد.
168-از درستى يقين فرد مسلمان همين بس كه مردم را با خشم خدا خشنود نسازد،و به روزى و قوتى كه خدا داده ستايش نكند،و چون روزيش نساخت ديگران را ملامت نكند،كه روزى او را نه حرص آزمند بسويش جلب كند،و نه بىميلى بدخواه آن را باز گرداند،و اگر هر يك از شما از روزيش همچون مرگ بگريزيد او را پيش از مرگ دريابد،همچنان كه مرگ او را درك خواهد كرد.
168.نشان صحت يقين مرد مسلمان اين است كه مردم را با غضب خدا خشنود نسازد، و آنان را بر روزى خدا شكر نگويد،و بر آنچه از او دريغ كرده ملامت نكند،كه رزق خدا را حرص آزمندان به پيش نراند،و بىميلى ناراضيان باز نگرداند،و اگر كسى از روزى خود همچون مرگ بگريزد،رزقش پيش از مرگ برسد چنان كه مرگش مىرسد.
168-در درستى يقين مرد مسلمان همين كافى است كه به بهاى خشمگيرى خداوند بر او،مردم را خشنود نگرداند و آنان را بر چيزى كه در واقع خداوند روزى نموده ستايش نكند و آنها را براى آنچه كه در واقع خداوند نداده نكوهش نكند؛چرا كه زياده خواهى،زياده جو،روزيش را به سويش سرازير نكند و نخواستن بدخواه،روزى او را بازنگرداند و اگر يكى از شما از روزىاش فرار كند همان گونه كه از مرگ فرار مىكند بىگمان پيش از مرگش روزيش او را دريابد همان گونه كه مرگ او را دريابد.