شناسه حدیث : ۲۹۸۲۶۳
|نشانی : الأمالي (للمفید) , جلد۱ , صفحه۵۲
عنوان باب : المجلس السادس
معصوم : امام صادق (علیه السلام)
أمالی شیخ مفید / ترجمه استادولی ; ج ۱ ص ۶۴
14-محمّد بن نضر بن قرواش گويد:امام صادق(عليه السّلام)فرمود:آدم ديندار انديشه مى‌كند و در نتيجه آرامش و وقار بر او غلبه مى‌نمايد،خضوع و دلشكستگى مى‌كند و به تواضع و فروتنى مى‌گرايد،قناعت مى‌ورزد پس بى‌نياز مى‌گردد و بآنچه به وى داده شده خشنود مى‌شود،به عزلت و كناره‌گيرى رو كند و نتيجة از شرور همنوعان(يا از اندوههاى وارده)محفوظ مى‌ماند،و شهوات و بى‌بندوبارى را ترك گويد پس آزاد مى‌گردد،و پاى بند دنيا را از پاى خود واكند و در نتيجه از شرور آن احتراز جويد يا به سرخوشى و لذّتهاى واقعى آن دست يابد،و حسد را بدور اندازد پس دوستى او آشكار گردد،و هرگز ديگران را نترساند (احتمال ضررى از جانب او نمى‌رود تا موجب هراسى گردد)و نتيجۀ از احدى هم بيم نمى‌دارد،و نزد مردم مرتكب گناهى نمى‌شود پس از جانب آنان سالم بماند،همه چيز خود را مى‌بخشد پس به همه چيز دست مى‌يابد و كمال فضل را بيابد،و عافيت و سلامتى همه چيز را مى‌بيند بنا بر اين كارش به ندامت نكشد و از پشيمانى در امان باشد.
