از ابن عباس نقل شده كه:پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هنگامى كه رستاخيز معاد،بر پا مىشود،جبرئيل نزد من مىآيد،و پرچم حمد را كه هفتاد شاخه است،به همراه دارد و هر شاخۀ آن از خورشيد و ماه،گستردهتر است. در اين موقع من بر كرسىاى از كرسيهاى رضوان كه بر منبرى از منبرهاى قدس نهاده شده،نشستهام،و آن را مىگيرم و به دست على عليه السّلام مىدهم،راوى گفت:عمر برخاست و گفت:چگونه على عليه السّلام توان حمل آن را دارد؟با اين كه فرمودى:هفتاد شاخه دارد؟ فرمود:اى عمر،آنگاه كه قيامت شود خداوند نيرويى چون نيروى جبرئيل و نورى چون نور آدم،و حلمى چون حلم رضوان،و جمالى چون يوسف و صدايى نزديك به صداى داود،به على عليه السّلام مىدهد،و اگر بنا نبود كه داود، خطيب بهشت باشد،صدايى مانند صداى او به على عليه السّلام داده مىشد. على عليه السّلام نخستين كسى است كه از شراب(آب)سلسبيل و زنجبيل مىنوشد،و همواره على عليه السّلام در صراط مقامى دارد،تا مقامى ديگر برايش نصب شود،و او و شيعيانش از سوى خدا مقامى دارند،كه همۀ مردم بر آنان غبطه مىخورند.