بحارالأنوار (جلد ۲۳ تا ۲۷) / ترجمه خسروی ; ج ۵ ص ۴۶
تفسير عياشى: سعدان از مردى از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرد كه در باره آيه«
وَ إِنْ تُبْدُوا مٰا فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحٰاسِبْكُمْ بِهِ اَللّٰهُ فَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشٰاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشٰاءُ
»فرمود سزاوار است كه خداوند داخل بهشت نكند كسى را كه در دل باندازه يك دانه خردل محبت آن دو را داشته باشد.