بحارالأنوار (جلد ۲۳ تا ۲۷) / ترجمه خسروی ; ج ۲ ص ۷۹
تفسير قمى:«
إِنَّ اَلَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ
»يعنى انبياء و رسل و ائمه عليهم السّلام«
لاٰ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبٰادَتِهِ وَ يُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ يَسْجُدُونَ
»از عبادت خدا تكبر نمىورزند و تسبيح مينمايند و او را سجده مىكنند.