6-هشام بن حكم گويد:حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام به من فرمود:اى هشام!خداوند اهل عقل و فهم را در كتاب خود بشارت داده و فرموده است:«پس بشارت ده آن بندگانم را كه گفتار را شنيده و بهترينش را پيروى مىكنند،آنان كسانيند كه خدا هدايتشان كرده و هم ايشانند صاحبان خرد(سوره زمر/18)»تا اينكه فرمود:اى هشام! لقمان به فرزندش گفت:در مقابل حق فرمان ببر و تواضع كن تا عاقلترين مردم باشى، همانا شخص زيرك در پيشگاه حق خود را ناچيز مىانگارد،تا اينكه فرمود:اى هشام!لقمان به فرزندش گفت:اى فرزندم!همانا دنيا اقيانوس ژرفى است كه در آن مردمان بسيارى غرق شدهاند،پس بايد كشتى تو در آن تقواى خدا باشد و آكندهاش ايمان و بادبانش توكل و ناخدايش تفكر و راهبرش علم و لنگرش(يا سرنشينانش)شكيبائى باشد. اى هشام!براى هر چيز راهنمائى است و راهنماى عقل تفكر است،و راهنماى تفكر لب فرو بستن است،و براى هر چيز مركبى است و مركب عقل تواضع است و در نادانى تو همين بس كه آنچه را نهىشدهاى مرتكبش شوى،تا اينكه فرمود:اى هشام،همانا خداوند را بر مردم دو حجت وجود دارد يكى حجت ظاهرى و ديگرى حجت باطنى:اما حجت ظاهرى عبارت از رسولان و پيامبران و امامان است،و اما حجت باطنى عبارت از عقلها است،تا اينكه فرمود:اى هشام!چگونه عمل تو نزد خداوند پاكيزه تواند بود در حالى كه قلب خود را مشغول غير امر الهى كرده باشى و هواى خود را در غلبه بر عقلت اطاعت بنمائى؟ اى هشام!شخص خردمند با داشتن حكمت به اندك دنيا راضى مىشود و به اندك حكمت اگر چه از متاع دنيا دارا باشد راضى نمىگردد و لذا تجارتشان سود بخش است.عاقلان زيادى دنيا را(از حلالها)ترك مىكنند چه رسد به ترك گناهان،كه ترك دنيا فضيلت و ترك گناهان فريضه است،اى هشام!خردمند چون به دنيا و اهل آن نظر كند مىداند كه بدون مشقت نمىتوان به آن رسيد پس مشقت را براى آنچه جاودانه است تحمل مىكند.