شناسه حدیث : ۱۱۸۸۸۳
|نشانی : الکافي , جلد۸ , صفحه۱۶۷
عنوان باب : الجزء الثامن كِتَابُ اَلرَّوْضَةِ
معصوم : امام صادق (علیه السلام) ، امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)
بهشت کافی ; ج ۱ ص ۲۱۳
امام صادق عليه السّلام فرمود:گويى من حضرت قائم عليه السّلام را بر منبر كوفه مى‌بينم كه قبايى بر تن دارد و از جيب قباى خود نامه‌اى را كه به طلا مهر شده بيرون مى‌آورد و مهر را مى‌شكند و نامه را براى مردم مى‌خواند،و در اثر شنيدن مضمون آن،مردمان همچون گلۀ گوسفند از پيرامون او برمند و كسى جز رؤسا باقى نماند و او سخن ديگرى گويد،و مردم فرارى چون پناهگاهى نيابند به سوى آن حضرت باز گردند،و البتّه من سخنى را كه او خواهد گفت مى‌دانم.
الروضة من الکافی / ترجمه کمره ای ; ج ۱ ص ۳۱۷
از امام صادق(عليه السّلام)فرمود گويا من قائم(عليه السّلام)را بچشم خود مى‌نگرم كه بر منبر كوفه است و قبائى در بر دارد و از جيب قباى خود نامه‌اى كه با مهر طلائى مهر بر آن نهاده شده در مى‌آورد و آن را باز ميكند و بر مردم مى‌خواند و مردم از شنيدن اين نامه چون گله گوسفند از او رم ميكنند و مى‌گريزند،جز نقباء و سردسته‌هاى آنان،و او سخنى به زبان آورد و مردم پناهگاهى نيابند تا باو برگردند و او را بپذيرند و راستى من آن سخنى را كه او مى‌گويد بخوبى ميدانم.
الروضة من الکافی / ترجمه رسولی محلاتی ; ج ۱ ص ۲۴۵
185 - از امام صادق عليه السّلام روايت كنند كه فرمود: گويا من حضرت قائم را بر فراز منبر كوفه مى‌بينم كه قبائى در بردارد و از جيب قباى خود (يا از زير آن) نامۀ كه بطلا مهر شده بيرون آورد و آن مهر را بشكند و نامه را بر مردم قرائت كند، و در اثر شنيدن مضمون آن مردم هم چنان كه گلۀ گوسفند رم ميكند از دورش پراكنده شوند و كسى جز سردسته‌هاى آنان بجاى نماند پس سخن ديگرى بزبان آرد، و مردم فرارى چون پناهگاهى نيابند بسوى آن حضرت بازگردند، و براستى هم اكنون من آن سخنى كه او بزبان آورد ميدانم. شرح - مجلسى (ره) گويد: شايد آن نامه مشتمل بر لعن (خلفاء ناحق) و ائمۀ مخالفين باشد و يا مشتمل بر احكامى باشد كه مخالف با عقيدۀ اكثر مردم است.