حفص بن غياث مىگويد:امام صادق عليه السّلام مىفرمايد:هر گاه يكى از شما تصميم بگيرد از خدايش چيزى نخواهد مگر آنچه خود به او عطا كند بايد از هر آنچه مردم دارند نوميد گردد و اميدى جز بخداى سبحان نداشته باشد،پس هر گاه خداوند عزّ و جلّ اين را از قلب او بداند چيزى از خدا نخواهد مگر آنكه به وى عطا كند.پس شما خود را محاسبه كنيد پيش از آنكه محاسبهتان كنند،زيرا در قيامت پنجاه بازداشتگاه است كه درنگ در هر كدام هزار سال به طول مىانجامد،و سپس اين آيه را خواند:«
از حفص بن غياث گويد امام صادق(عليه السّلام)فرمود هر گاه يكى از شماها بخواهد از پروردگار خود چيزى خواهش نكند جز آنكه باو عطا كند بايد از هر چه مردم دارند اميد ببرد و اميدى جز بخدا عز ذكره نداشته باشد،چون خدا عز و جل اين را از دل او داند چيزى از او خواهش نكند جز اينكه بوى بدهد شما حساب خود را بكشيد پيش از اينكه حساب شما را بكشند زيرا قيامت را پنجاه بازداشتگاه است كه هر كدام هزار سال مدت دارد و سپس اين آيه را خواند: (5-الم السجده):در روزى كه اندازهاش هزار سال است از آنچه شماها شماره كنيد.
108 - حفص بن غياث گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه يكى از شما بخواهد (دعايش باجابت رسد و) هر چه از خدا خواهد باو بدهد بايد از مردم يكسره اميدش را قطع كند، و هيچ اميدى نداشته باشد جز بدان چه در نزد خداى عز ذكره است، و چون خداى عز و جل چنين حالى از دل او بيند هر چه از او بخواهد باو عطا كند، پس خودتان حساب خود را بكشيد پيش از آنكه حسابتان را بكشند، زيرا براى قيامت پنجاه موقف (بازداشتگاه) است كه مقدار هر موقفى هزار سال است. سپس اين آيه را خواند:«در روزى كه اندازهاش هزار سال است از آنها كه شمار ميكنيد»(سوره سجده آيۀ 5).