شناسه حدیث :  ۱۱۷۷۴۳

  |  

نشانی :  الکافي  ,  جلد۷  ,  صفحه۲۲۰  

عنوان باب :   الجزء السابع كِتَابُ اَلْحُدُودِ بَابُ مَا يَجِبُ عَلَى مَنْ أَقَرَّ عَلَى نَفْسِهِ بِحَدٍّ وَ مَنْ لاَ يَجِبُ عَلَيْهِ اَلْحَدُّ

معصوم :   امام صادق (علیه السلام)

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: اَلسَّارِقُ إِذَا جَاءَ مِنْ قِبَلِ نَفْسِهِ تَائِباً إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَدَّ سَرِقَتَهُ عَلَى صَاحِبِهَا فَلاَ قَطْعَ عَلَيْهِ .
زبان ترجمه:

ترجمه فروع کافی ;  ج ۹  ص ۵۴۶

8 - عبد اللّه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود:
اگر سارق به درگاه خداوند عزّ و جل توبه كند و خود نزد حاكم حاضر شود و اموال مسروقه را به صاحبش برگرداند، دست او بريده نخواهد شد.

divider