شناسه حدیث :  ۱۱۶۱۶۸

  |  

نشانی :  الکافي  ,  جلد۶  ,  صفحه۴۰۶  

عنوان باب :   الجزء السادس كِتَابُ اَلْأَشْرِبَةِ أَبْوَابُ اَلْأَنْبِذَةِ بَابُ تَحْرِيمِ اَلْخَمْرِ فِي اَلْكِتَابِ

معصوم :   امام کاظم (علیه السلام)

أَبُو عَلِيٍّ اَلْأَشْعَرِيُّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا وَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ قَالَ: سَأَلَ اَلْمَهْدِيُّ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنِ اَلْخَمْرِ هَلْ هِيَ مُحَرَّمَةٌ فِي كِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ اَلنَّاسَ إِنَّمَا يَعْرِفُونَ اَلنَّهْيَ عَنْهَا وَ لاَ يَعْرِفُونَ اَلتَّحْرِيمَ لَهَا فَقَالَ لَهُ أَبُو اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بَلْ هِيَ مُحَرَّمَةٌ فِي كِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ لَهُ فِي أَيِّ مَوْضِعٍ هِيَ مُحَرَّمَةٌ فِي كِتَابِ اَللَّهِ جَلَّ اِسْمُهُ يَا أَبَا اَلْحَسَنِ فَقَالَ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «قُلْ إِنَّمٰا حَرَّمَ رَبِّيَ اَلْفَوٰاحِشَ مٰا ظَهَرَ مِنْهٰا وَ مٰا بَطَنَ وَ اَلْإِثْمَ وَ اَلْبَغْيَ بِغَيْرِ اَلْحَقِّ » فَأَمَّا قَوْلُهُ «مٰا ظَهَرَ مِنْهٰا» يَعْنِي اَلزِّنَا اَلْمُعْلَنَ وَ نَصْبَ اَلرَّايَاتِ اَلَّتِي كَانَتْ تَرْفَعُهَا اَلْفَوَاجِرُ لِلْفَوَاحِشِ فِي وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ مٰا بَطَنَ» يَعْنِي مَا نَكَحَ مِنَ اَلْآبَاءِ لِأَنَّ اَلنَّاسَ كَانُوا قَبْلَ أَنْ يُبْعَثَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِذَا كَانَ لِلرَّجُلِ زَوْجَةٌ وَ مَاتَ عَنْهَا تَزَوَّجَهَا اِبْنُهُ مِنْ بَعْدِهِ إِذَا لَمْ تَكُنْ أُمَّهُ فَحَرَّمَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ وَ أَمَّا اَلْإِثْمُ فَإِنَّهَا اَلْخَمْرَةُ بِعَيْنِهَا وَ قَدْ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي مَوْضِعٍ آخَرَ: «يَسْئَلُونَكَ عَنِ اَلْخَمْرِ وَ اَلْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِمٰا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنٰافِعُ لِلنّٰاسِ » فَأَمَّا اَلْإِثْمُ فِي كِتَابِ اَللَّهِ فَهِيَ اَلْخَمْرَةُ وَ اَلْمَيْسِرُ «وَ إِثْمُهُمٰا أَكْبَرُ» كَمَا قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى قَالَ فَقَالَ اَلْمَهْدِيُّ يَا عَلِيَّ بْنَ يَقْطِينٍ هَذِهِ وَ اَللَّهِ فَتْوَى هَاشِمِيَّةٌ قَالَ قُلْتُ لَهُ صَدَقْتَ وَ اَللَّهِ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي لَمْ يُخْرِجْ هَذَا اَلْعِلْمَ مِنْكُمْ أَهْلَ اَلْبَيْتِ قَالَ فَوَ اَللَّهِ مَا صَبَرَ اَلْمَهْدِيُّ أَنْ قَالَ لِي صَدَقْتَ يَا رَافِضِيُّ .
زبان ترجمه:

ترجمه فروع کافی ;  ج ۸  ص ۳۱۱

1 - على بن يقطين گويد: مهدى عباسى از امام كاظم عليه السّلام پرسيد: آيا شراب در قرآن تحريم شده است‌؟ زيرا مردم از نهى از شراب آگاهى دارند، اما تحريم آن را نمى‌دانند.
حضرت عليه السّلام فرمود: بلكه در قرآن تحريم شده‌اى امير مؤمنان!
گفت: در كجاى قرآن تحريم شده است‌؟ اى ابا الحسن!
فرمود: آن‌جا كه خداوند مى‌فرمايد:«بگو: پروردگار من فقط‍‌ اعمال زشت ظاهرى و پنهانى گناه و ستم به ناحق را حرام كرده است».

منظور از «گناه آشكار» زناى آشكار و برافراشتن پرچم‌هايى كه زنان بدكاره براى انجام زنا در دوران جاهلى مى‌افراشتند.
منظور خداوند «از گناه باطنى» يعنى ازدواج با همسر پدران است؛ زيرا مردم پيش از بعثت پيامبر صلّى اللّه عليه و اله چنين بودند: هنگامى كه مردى زنى داشت و مى‌مرد، پس از او پسرش با آن زن ازدواج مى‌كرد؛ هرگاه كه آن زن، مادرش نبود. پس خداوند اين ازدواج را تحريم نمود.
و منظور از «گناه» شراب است و به‌راستى كه خداوند در جاى ديگرى مى‌فرمايد:«از تو دربارۀ شراب و قمار مى‌پرسند بگو در آنها گناه بزرگى است و منافعى براى مردم دارند» منظور از «گناه» در قرآن همان شراب و قمار است و گناه آن بزرگ‌تر از منافع آن است؛ همان‌طور كه خداوند فرموده است.
مهدى عباسى گفت: اى على بن يقطين! به خدا سوگند اين فتواى هاشمى است!
گفتم: به خدا سوگند راست گفتى اى امير مؤمنان! سپاس خدايى را كه اين علم و دانش را از شما اهل بيت خارج ننمود.
على بن يقطين گويد: به خدا سوگند! مهدى عبّاس بدون درنگ به من گفت: راست گفتى اى رافضى!

divider