شناسه حدیث :  ۱۱۵۴۰۵

  |  

نشانی :  الکافي  ,  جلد۶  ,  صفحه۲۶۱  

عنوان باب :   الجزء السادس كِتَابُ اَلْأَطْعِمَةِ بَابُ اَلْفَأْرَةِ تَمُوتُ فِي اَلطَّعَامِ وَ اَلشَّرَابِ

معصوم :   امام صادق (علیه السلام)

أَبُو عَلِيٍّ اَلْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلْجَبَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنْ سَعِيدٍ اَلْأَعْرَجِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنِ اَلْفَأْرَةِ وَ اَلْكَلْبِ يَقَعُ فِي اَلسَّمْنِ وَ اَلزَّيْتِ ثُمَّ يَخْرُجُ مِنْهُ حَيّاً فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِأَكْلِهِ .
زبان ترجمه:

ترجمه فروع کافی ;  ج ۷  ص ۶۴۵

4 - سعيد اعرج گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: اگر موش و سگى در روغن جامد و يا روغن مايع بيفتند و زنده خارج شوند، چه صورت دارد؟
فرمود: خوردن آن اشكالى ندارد.

divider