شناسه حدیث :  ۱۱۴۱۷۳

  |  

نشانی :  الکافي  ,  جلد۵  ,  صفحه۵۳۷  

عنوان باب :   الجزء الخامس كِتَابُ اَلنِّكَاحِ بَابُ اَلْغَيْرَةِ

معصوم :   امام صادق (علیه السلام)

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: ثَلاَثَةٌ «لاٰ يُكَلِّمُهُمُ اَللّٰهُ وَ لاٰ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِيمٌ» اَلشَّيْخُ اَلزَّانِي وَ اَلدَّيُّوثُ وَ اَلْمَرْأَةُ تُوطِئُ فِرَاشَ زَوْجِهَا .
زبان ترجمه:

ترجمه فروع کافی ;  ج ۶  ص ۵۹۰

7 - محمّد بن مسلم گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود:

سه نفر هستند كه خداوند در روز قيامت با آنان سخن نمى‌گويد و آنان را پاكيزه نمى‌سازد و براى آنان عذابى ناگوار مى‌باشد:
پيرمرد زناكار، ديّوث و زنى كه بستر شوهرش را به ديگران مى‌دهد.

divider