ترجمه فروع کافی ;  ج ۲  ص ۸۳

1 - عبد اللّه بن سنان گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود:
رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله مسجد خود را با خشت پخته بنا كرد و چون مسلمانان زياد شدند، گفتند: اى رسول خدا! آيا ممكن است دستور فرمايى مسجد را بزرگتر كنند؟
فرمود: آرى.
آن‌گاه امر فرمود تا بناى آن را اضافه كردند و ديوار آن را با يك خشت و نيم بالا آورد، و چون باز هم مسلمانان زياد شدند، آن‌ها خواستار توسعه مسجد شدند، و گفتند: اى رسول خدا! آيا ممكن است دستور فرمايى مسجد را توسعه دهند؟
فرمود: آرى.

امر كرد تا مسجد را بزرگتر كنند و ديوار آن را با دو خشت به صورت نر و ماده بنا كرد، و چون گرما بر مردم شدت گرفت، گفتند: اى رسول خدا! آيا مى‌شود دستور فرمايى براى مسجد سايه‌بانى درست كنند؟
فرمود: آرى!
سپس امر فرمود تا در مسجد ستون‌هايى از تنه‌هاى درخت خرما برپاى داشتند و سقف آن را با بافته‌هايى از برگ درخت خرما و گياه اذخر پوشانيدند، و در آن به سر مى‌بردند تا اين‌كه هنگام بارندگى شد و از سقف مسجد آب مى‌چكيد، گفتند: اى رسول خدا! آيا مى‌شود دستور دهى پشت‌بام مسجد را گل‌اندود كنند؟
رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله فرمود: نه، اين خانۀ چوبى است مانند خانۀ چوبى موسى عليه السّلام (كه محل عبادت او بود).

مسجد به همان صورت بود تا اين‌كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله رحلت فرمود، و پيش از آن‌كه براى آن سايه‌بان بسازند، ديوار آن يك قامت بود، و عادت آن حضرت اين بود كه هرگاه سايۀ ديوار به قدر يك ذراع - كه به اندازه خوابگاه بز ماده است - مى‌شد نماز ظهر را مى‌خواند، و چون به قدر دو ذراع مى‌شد، نماز عصر را به جا مى‌آورد.
سپس امام صادق عليه السّلام ادامه داد: سميط‍‌ يك خشت يك خشت قرار دادن است، و سعيده يك خشت و نيم، و نر و ماده، دو خشت مخالف يكديگر قرار دادن است.