ترجمه فروع کافی ;  ج ۲  ص ۷۳

1 - زراره گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود:
هرگاه نمازى را فراموش كردى، يا بدون وضو به‌جاى آوردى و چند نماز قضا نيز بر گردن تو بود، پس اوّلين آن‌ها را شروع كن، و برايش اذان و اقامه بگو و آن را بخوان، و نمازهاى بعدى را با اقامه بخوان، يعنى براى هرنماز يك اقامه.
زراره گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود:
و اگر نماز ظهر را خوانده باشى و نماز صبح از تو فوت شده باشد و به يادت آمد كه نماز صبح را نخوانده‌اى، هروقت به يادت آمد، اگرچه بعد از نماز عصر باشد، آن را به‌جاى آور، و هرزمانى كه به خاطرت رسيد، نمازى از تو فوت شده است، همان وقت آن را به جاى آور.

هم‌چنين فرمود: هرگاه نماز ظهر را فراموش كردى و نماز عصر را خوانده‌اى يا در حين نماز عصر به خاطرت رسيد، نيّت خود را به ظهر برگردان و پس از آن نماز عصر را بخوان، زيرا اين چهار ركعت به‌جاى آن چهار ركعت محسوب مى‌شود، و اگر به خاطرت رسيد كه نماز ظهر را به جاى نياورده‌اى در حالى‌كه به نماز عصر مشغول هستى و دو ركعت از آن را خوانده‌اى نيّت نماز ظهر كن، سپس دو ركعت مانده را بخوان و آن‌گاه برخيز و نماز عصر را به‌جاى آور.
و اگر به يادت آمد كه نماز عصر را نخوانده‌اى در حالى‌كه وقت مغرب نيز فرارسيده - البته براى نماز مغرب وقت كافى باشد و از فوت آن بيم نداشتى - نماز عصر را بخوان و پس از آن نماز مغرب را به‌جاى آور.
و اگر مغرب را خوانده بودى، برخيز و نماز عصر را به‌جاى آور، و اگر از مغرب دو ركعت خوانده‌اى و نماز عصر به ياد تو آمد، پس به نماز عصر نيّت كن و برخيزد و ركعت ديگر نيز بخوان، سپس سلام بده، آن‌گاه نماز مغرب را به‌جاى آور.
و اگر نماز عشا را خوانده‌اى، ولى مغرب را فراموش كرده‌اى، برخيز و نماز مغرب را بخوان، امّا اگر زمانى نماز مغرب به ياد تو بيايد كه از نماز عشا دو ركعت خوانده‌اى، يا براى ركعت سوم برخاسته‌اى، نيّت را به نماز مغرب برگردان و سلام بده، آن‌گاه برخيز و نماز عشا را به‌جاى آور.

و هرگاه نماز عشا را فراموش كردى و نماز صبح را خوانده‌اى، چون از نماز صبح فارغ شدى، نماز عشا را بخوان، اما اگر در ركعت اوّل يا در ركعت دوم نماز صبح، نماز عشا به ياد تو آمد، از همانجا نيّت عشا كن، سپس برخيز و نماز صبح را به‌جاى آور و اذان و اقامه نيز بگو.
و اگر نماز مغرب و عشا هردو از تو فوت شد، پيش از آن‌كه نماز صبح را بخوانى دو نماز را شروع كن، ابتدا نماز مغرب سپس نماز عشا و اگر بيم داشتى كه نماز صبح از تو فوت مى‌شود و نماز مغرب و عشا را شروع كرده بودى، ابتدا نماز مغرب را بخوان، سپس نماز صبح و پس از آن نماز عشا را.
هرگاه بيم داشتى كه اگر نماز مغرب را شروع كنى نماز صبح از تو فوت شود، نماز صبح را بخوان، سپس نماز مغرب و عشا را به‌جاى آور، و نخستين آن دو را شروع كن، چون هر دو نماز قضا هستند، و هركدام از نماز مغرب و عشا كه به ياد تو آمد، آن‌ها را مخوان مگر بعد از شعاع آفتاب.
راوى گويد: پرسيدم: اين تأخير براى چيست‌؟
فرمود: براى اين‌كه از فوت آن‌ها بيمى ندارى.