شناسه حدیث :  ۱۰۸۷۷۹

  |  

نشانی :  الکافي  ,  جلد۳  ,  صفحه۲۸۸  

عنوان باب :   الجزء الثالث كِتَابُ اَلصَّلاَةِ بَابُ اَلتَّطَوُّعِ فِي وَقْتِ اَلْفَرِيضَةِ وَ اَلسَّاعَاتِ اَلَّتِي لاَ يُصَلَّى فِيهَا

معصوم :   امام صادق (علیه السلام)

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ مِنْهَالٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنِ اَلْوَقْتِ اَلَّذِي لاَ يَنْبَغِي لِي [أَنْ يَتَنَفَّلَ] إِذَا جَاءَ اَلزَّوَالُ قَالَ ذِرَاعٌ إِلَى مِثْلِهِ .
زبان ترجمه:

ترجمه فروع کافی ;  ج ۲  ص ۶۹

2 - منهال گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: وقتى كه به هنگام زوال شايسته نيست نماز نافله به‌جاى آورم كدام وقت است‌؟
فرمود: از وقتى كه سايۀ شاخص به يك ذراع برسد تا وقتى كه سايه به اندازۀ خودش شود.

divider