شناسه حدیث : ۱۰۶۵۷۰
|نشانی : الکافي , جلد۲ , صفحه۳۳۶
عنوان باب : الجزء الثاني كتاب الإيمان و الكفر بَابُ اِتِّبَاعِ اَلْهَوَى
معصوم : امام کاظم (علیه السلام) ، امام صادق (علیه السلام)
اصول کافی / ترجمه مصطفوی ; ج ۴ ص ۳۲
عبد الرحمن بن الحجاج گويد: حضرت موسى بن جعفر عليه السلام بمن فرمود: بپرهيز از نردبانى كه بالا رفتنش آسان و پائين آمدنش دشوار است. گويد و حضرت صادق عليه السلام ميفرمود: نفس (سركش) را بميل و خواهش خود رها مكن، زيرا كه نابوديش در خواهش آن است، رها كردن نفس بآنچه خواهد براى آن درد، و جلوگيرى آن از آنچه خواهد درمان آن است.
اصول كافى / ترجمه كمره اى ; ج ۵ ص ۲۸۳
4-از عبد الرحمن بن حجّاج،گويد:أبو الحسن(عليه السّلام)به من فرمود: از برآمدن نردبانى كه بالا رفتنش آسان است بپرهيز هر گاه پرتگاه هلاكت بارى دارد. گويد:امام صادق(عليه السّلام)مى‌فرمود: خود را به دلخواه وامنه،كه خواهش نفس نابودى خود است،دل به هوس دادن درد و آزارى است و خوددارى از آنچه دلخواهد داروى آن است.
اصول کافی / ترجمه آیت اللهی ; ج ۴ ص ۵۵
4-«عبد الرحمن بن حجّاج»گويد:ابوالحسن عليه السّلام به من فرمود:
بپرهيز از نردبانى كه بالا رفتن از آن آسان و پائين آمدن از آن دشوار باشد.
توضيح:شايد مراد از نردبان دنبال قدرت و شهرت يافتن باشد كه براى انسان بسيار خوش و لذت‌بخش است ولى رهائى از آن بسيار مشكل و دشوار خواهد بود.
امام صادق عليه السّلام مى‌فرمود:خود را به خواسته دل مسپار،كه خواهش نفس نابودى خويش است،دل به هوس دادن درد و آزارى است و خوددارى از آنچه دل مى‌خواهد داروى آن است.