ابو بصير گويد: خدمت امام باقر عليه السّلام بودم كه سلام بحضرت عرضكردم: خيثمة بن ابى خيثمه از شما بما روايت كرد كه خودش راجع به اسلام از شما پرسيده و جواب فرمودهايد:«اسلام كسى دارد كه رو بقبله ما كند و بشهادت ما شهادت دهد و عبادات ما انجام دهد و ولى ما را دوست و دشمن ما را دشمن دارد، اين شخص مسلمانست. فرمود: خيثمه راست گفته است. عرضكردم: و راجع بايمان از شما پرسيده و فرمودهايد: ايمان بخداست و تصديق كتاب خدا و نافرمانى نكردن خدا، فرمود: خيثمه راست گفته است.
5-از ابى بصير،گويد:من نزد امام باقر(عليه السّلام)بودم كه سلام به آن حضرت گفتم،خيثمه پسر ابى خيثمه از شما بازگفته است به ما كه معنى اسلام را از شما پرسيده و در پاسخ او فرمودى:اسلام يعنى هر كسى كه به قبله ما نماز گذارد و شهادتين ما را ادا كند و عبادت ما را انجام دهد و دوست ما را دوست دارد و دشمن ما را دشمن دارد،او مسلمان است،فرمود:خيثمه راست گفته،گفتم:و معنى ايمان را از شما پرسيده و در پاسخ فرموديد:ايمان به خدا و تصديق به قرآن و ترك نافرمانى خدا است،فرمود خيثمه راست گفته است.
5-ابى بصير،گويد:من نزد امام باقر عليه السّلام بودم كه سلام به آن حضرت گفت، خيثمه پسر ابى خيثمه از شما برايمان نقل كرده است كه معنى اسلام را از شما پرسيده و در پاسخ او فرمودى:اسلام يعنى هركسىكه به قبلۀ ما نماز گذارد و شهادتين ما را ادا كند و عبادت ما را انجام دهد و دست ما را دست بدارد و دشمن ما را دشمن بدارد،او مسلمان است،فرمود:خيثمه راست گفته،گفتم:و معنى ايمان را از شما پرسيده و در پاسخ فرموديد: ايمان به خدا و تصديق به قرآن و ترك نافرمانى خداست،فرمود:خيثمه راست گفته است.