من لا یحضره الفقیه / ترجمه بلاغی و غفاری ;  ج ۵  ص ۵۴۶

5340 - جعفر بن بشير از يكى از رجال حديث خود نقل كرده گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم ديۀ ولد الزّنا چه مبلغ است‌؟ فرمود: مانند ديۀ يهودى و نصرانى و مجوسى هشتصد درهم. شرح:«بعيد نيست مراد از ولد الزّنا اطفالى باشند كه زنان تبهكار سر راه مى‌گذارند و كسانى آنها را برداشته و سرپرستى مى‌كنند، و هويّت نداشته و پس از بلوغ هم اظهار اسلام نمى‌كنند، هر چند لقيط‍‌ دار الاسلام باشند و محكوم به اسلام، لكن چون ولاء و ضامن جريره ندارد حكمشان حكم اهل ذمّه است، چنان كه از لحن روايت عبد اللّٰه بن سنان كه از امام صادق عليه السّلام پرسيد:«ديۀ ولد الزنا چقدر است‌؟ فرمود: مقدارى كه سرپرست او براى او هزينه كرده است بايد باو بپردازند، گويد پرسيدم: چه كسى از وى ارث مى‌برد؟ فرمود: امام». معلوم مى‌شود مراد كودك نابالغ است زيرا چنانچه ولد الزّنا داراى زن و فرزند باشد همسر و فرزندش از وى ارث مى‌برند نه امام، و در اينجا امام فرموده است: ميراث او بامام ميرسد، پس كسى است كه هنوز كودك است و زن و فرزندى ندارد، و چنانچه كبير بود و اظهار اسلام كرده بود مسلمان است و در قصاص نميتوان او را بحساب اهل ذمّه گذاشت مثلا اگر او بعمد يك ذمّى را بكشد او را بجاى ذمّى نميكشند براى ظاهر خبر:«لا تقاد مسلم بذمّي». و نيز مفهوم «المسلمون اخوة تتكافا دماؤهم»(مسلمانان برادرند و خون هر كدام برابر آن ديگر است) كه از همرديفى، مسلمان و كافر را بيرون آورده است، از اين جهات روايت متن را بايد حمل كرد بآنچه ذكر شد، يا اينكه كسى بگويد ولد الزنا بخصوص در اين خبر كنايه است از دشمن خاندان عصمت عليهم السّلام، و در اينكه آيا او مسلمانست يا كافر كلام بسيار است، و الثانى أولى عند اهل البصيرة».