من لا یحضره الفقیه / ترجمه بلاغی و غفاری ;  ج ۴  ص ۱۲۴

3408 - أبو ايّوب از امام صادق عليه السّلام پرسيد كسى كه بدهكارش او را به شخص ديگرى حواله كرده و وى پذيرفته و شخص هم قبول كرده است، اگر نپرداخت طلبكار مى‌تواند دوباره به حواله دهنده رجوع كند، امام فرمود: ديگر نمى‌تواند مگر اينكه هنگام قبول حواله مفلس بوده و طلبكار نمى‌دانسته است. شرح:«حواله ميان سه نفر است طلبكار، بدهكار، و شخص سومى كه حواله بر سر اوست و بايد هر سه تن به آن رضايت دهند و وقتى حواله صحيح واقع شد ذمّه حواله دهنده از دين برى مى‌شود و دين بر ذمّۀ قبول‌كننده مستقرّ و ثابت مى‌گردد و اگر مالدار باشد حواله لازم مى‌شود، و اگر تهيدست بود و طلبكار مى‌دانست باز لازم است امّا اگر فقير بود و طلبكار نمى‌دانست، حقّ‌ فسخ و بازگشت به حواله دهنده براى او هست».